Bullet, Striker, Stallion - Kavka, Antwerpen - 30/09/2014
Tekst: Geert Ryssen
De package tours zijn terug. Groepen slaan de handen in elkaar om een gevuld en aantrekkelijk avondprogramma te bieden met meerdere namen op de affiche. Het Duitse Stallion en het Canadese Striker vormen de ideale voorgerechten voor headliner Bullet. Alle bands hebben recent nieuw werk uit en ondanks het beperkte publiek draait de merchandising op volle toeren.
We moeten zowat met honderd metalheads geweest zijn en om half acht wordt onmiddellijk de toon gezet met Stallion die een strak en stevig aperitief opdienen waarvan het publiek met volle teugen geniet. Er zijn duidelijk jonge heren en dames voor deze band gekomen. Hun zanger Pauly lijkt zo weggerukt uit de jaren tachtig met zijn glanzende outfit en haarband die zijn weelderige dos moet accentueren. Muzikaal grijpen zij terug naar de New Wave of Britisch Heavy Metal en de Amerikaanse parallelbeweging U.S. Metal. Deze gasten zijn perfect ingespeeld en leveren dan ook een opwindende en strakke set af.
Vervolgens zet Striker het feestje verder met nog meer van dat, maar met duidelijk meer wortels in de US Metal. Deze groep heeft reeds vier releases op de teller en bovendien een flinke podiumervaring en dat zorgt voor meer ‘body’. Strak en prima gitaarwerk, perfecte timing, vlekkeloos samenspel en een zanger die beschikt over een heldere en forse metalstem, zorgen ervoor dat deze groep het meeste bijval oogst van de avond. Hun recente plaat ‘City Of Gold’ is trouwens een flinke aanrader.
Door het lange avondprogramma valt het Zweedse Bullet jammer genoeg het fenomeen van de vroege vertrekkers ten deel. Tijdens hun energieke en ziedende set zijn we duidelijk met wat minder, maar de overblijvers zijn gelukkig fanatieke fans van de Zweedse no-nonsense rockers die hun mosterd halen bij groepen zoals AC/DC, Krokus en andere groove rockers. Met vijf prima platen in het aanbod hebben ze uiteraard geen moeite om hun vijfenzeventig minuten te vullen en Bullet heeft er zin in. Als de groepsleden één voor één via de zaal het podium beklimmen wordt bij de aankomst van bassist Adam Hector meteen de dans geopend. Als zanger Hell Hofer uit het niets verschijnt explodeert de boel. Zijn stem hoort thuis in de categorie Brian Johnson, Marc Storace, Udo Dirkschneider en Dan McCafferty: een bijna pijnlijk aandoende rasp waarvan je je voortdurend afvraagt hoe ze het blijven doen! Bullet houdt wel van een beetje show en die wordt meteen opgevoerd als Hofer zich met een mes bedient van de slijpschijf, een regen van vonken is het resultaat. Ook hier weer een reetstrakke band met twee gitaristen die het zaakje à la Accept aan elkaar houden. De ritmesectie moet niet onderdoen. De band heeft ook nog een leuke gadget: één van de Marshall kasten klapt open en een levensgrote en bewegende buste spreekt de menigte toe. Leuk! Uiteraard kan dit niet worden afgerond zonder toemaat en die komt er met ‘Bite The Bullet’, het titelnummer van hun meest succesvolle plaat tot nu toe. Hampus Klang mag nog even schitteren als gitarist en terzijde moeten we toch vermelden hoe we hebben genoten van de klanken van zijn Flying V. Hoe mooi kan zo’n instrument toch klinken. Opvallend dat deze bands alle drie teruggrijpen naar de metal van de jaren tachtig en er een jong publiek op afkomt. We praatten met een gast van 22 die een T-shirt droeg van het Belgische Acid, ondertussen een kult band geworden waar verzamelaars over de hele wereld op af gaan. Hij bleek bijzonder veel te weten over die periode. Een leuk gesprek tussen generaties.
Aangemeld door Geert Ryssen
Geplaatst door Vera op zaterdag 04 oktober 2014 - 14:34:50
Reageren is uitgeschakeld
|