|
|
|
|
|
SOLSTAFIR: I Blodi Og Anda
English: Late 2005 ’Masterpiece Of Bitterness’ was released as international debut of Solstafir. Instantly we were hooked for life. The Icelandic quartet put down a monolithic wall of sound brimming with intense emotions, while ravishing calmer passages always made your flesh creep. On ’Köld’ and the double edition ’Svartir Sandar’ they confirmed their exceptional talent. Click on the titles to read more about our ecstatic parables about them.
Even we were unaware of the fact that they had released another first album in 2002, although this seems to be launched only in their areas and this limited edition was sold out in the wink of an eye. ‘I Blodi Og Anda’ (‘In Blood And Spirit’) is the title from this album. Since it has not been available for quite some time, Season Of Mist decided to re-release it with an additional bonus disc with rare tracks (read: the demo versions of the songs and few unreleased rarities).
As it often goes with primordial recordings, fans who took up the band later will initially meet with some surprises during the first half of the record. That is… well, eh… rudimentary. The first five songs are quite short according to Solstafir notions (average length of four minutes) and show the primeval base of distorted guitars and in vitriol drenched screaming vocals of Adalbjörn Tryggvason. Now and then one can find any acoustic moments, nice percussion or an unclear guitar solo in the back, but nothing special to blow one’s own trumpet and wallow into superlatives.
Next the tide is turning. The last four songs are suddenly very lengthy (from nine till eleven minutes) and do show the huge potential of the band. Let us kick off with ‘Ei Vid Munum Idrast’, creating a bridge between the scream-like vocals, guitar base with momentum and experiment in the shape of a fetching piano intermezzo that passes in the end into a kind of mighty sound of nature. Indeed, Solstafir (at that time still a trio) knew already at that time how to infiltrate the intriguing atmosphere of their home land with inhospitable yet mighty nature into their music. Next we experience the magic of a huge upcoming talent. ‘Bitch In Black’ includes guest singer Kola Krauze of Dark Heresy with melancholic clean chants and that’s how the well-respected dynamics between calm vocals and raucous screams (a bit less extreme right here) of our Adelbjörn come into being. The self-declared Vikings go even one step further in ‘I Viking’ with atmospheric sounds, ferocious outbursts as if you are standing next to a geyser and an estranged voice that proclaims things. This is taken from the Icelandic movie ‘Hrafninn Flygur’ (‘When The Ravens Fly’) of Hrafn Gunnlaugsson from 1984. Quiescent fragments with piano melt together with drawling guitar eruptions and a howling guitar solo fly above it all. A sudden end brings us with the last mammoth composition. In ‘Arstidir Daudans’ it happens to be the ethereal female chants of Hulda Dula, bringing more spice between dark guitar moods, atmospheric synthesizers and the familiar wall of guitars with exuberant screaming parts. This is really worth purchasing as a fan, even if I suggest skipping the first five songs. There is a bonus CD with demo recordings to purchase!
Nederlands: Eind 2005 werd ’Masterpiece Of Bitterness’ uitgebracht als zijnde het internationale debuut van Solstafir. Wij waren meteen fan voor het leven. Het IJslandse kwartet zette een monolithische muur van geluid neer waar intense emoties van afdropen, terwijl ravissante kalmere passages onverminderd kippenvel bezorgden. Op ’Köld’ en de dubbelaar ’Svartir Sandar’ werd hun uitzonderlijk talent bevestigd. Klik op de titels en je kan onze extatische parabels over deze schijven lezen.
Ook wij waren in het ongewisse van het feit dat ze in 2002 nog een allereerste plaat uitbrachten, zij het dan plaatselijk en in een erg beperkte oplage die vrijwel meteen uitverkocht was. ‘I Blodi Og Anda’ (‘In Blood And Spirit’) is de titel van dit album. Omdat het al geruime tijd niet meer te verkrijgen is, brengt Season Of Mist het opnieuw uit, met een bonus disc met zeldzaam materiaal (lees: de demo’s van de songs en enkele unieke rariteiten).
En zoals dat dikwijls gaat met primordiale opnamen; fans die de band later leerden kennen zullen in eerste instantie raar opkijken van de eerste helft van de plaat; die is… eh… rudimentair. De eerste vijf songs zijn kort naar Solstafir begrippen (gemiddeld vier minuten) en tonen een oerbasis van vervormde gitaren en in vitriool gedrenkte schreeuwvocalen van Adalbjörn Tryggvason. Nu en dan vinden we in deze brij enige akoestische momenten, aardige percussie of een onduidelijke gitaarsolo, maar niets om hoog van de toren te gaan blazen.
Dan keert het tij. De vier laatste songs zijn plots erg lang (van negen tot elf minuten) en tonen wel het ongelofelijke potentieel van de band. Laten we beginnen met ‘Ei Vid Munum Idrast’ dat een brug slaat tussen de schreeuwerige zang, stuwende gitaarbasis en experiment in de vorm van een pakkend piano stuk aan het einde dat overgaat in een soort machtig geluid der natuur. Ja hoor, Solstafir (toen nog een trio) wist toen al de intrigerende sfeer van hun thuisland met onherbergzame maar machtige natuur in hun muziek te infiltreren. Dan is er plots de magie van een immens ontwakend talent. ‘Bitch In Black’ heeft gastzanger Kola Krauze van Dark Heresy in de aanbieding met weemoedige cleane zang en daardoor ontstaat voor het eerst de gesmaakte dynamiek tussen deze kalme zang en de schreeuwpartijen (hier ook wat minder extreem meteen) van onzen Adelbjörn. De zelfverklaarde Vikingen gaan in ‘I Viking’ nog een stapje verder met atmosferische klanken, woeste uitbarstingen als sta je naast een geiser en een bevreemdende stem die dingen proclameert. Dit komt uit de IJslandse film ‘Hrafninn Flygur’ (‘When The Ravens Fly’) van Hrafn Gunnlaugsson uit 1984. Zachte fragmenten met piano versmelten met slepende gitaarerupties en een zingende gitaarsolo zweeft er overheen. Een plots einde brengt ons bij de laatste mammoetcompositie. In ‘Arstidir Daudans’ is het de etherische vrouwenzang van Hulda Dula die meer sfeer brengt tussen de duistere gitaren, sferische synthesizers en de welbekende muur van gitaren met uitzinnige schreeuwpartijen. Zeker de moeite waard om als fan nu ook aan te schaffen, al zou ik zelf de eerste vijf songs overslaan. Een bonus CD hoort bij de speciale editie met demo materiaal van de songs.
Tracklist:
Undir Jokli (4:40) Blodi Og Anda (4:33) The Underworld Song (4:22) Tormentor (2:05) 2000 Ar (4:20) Ei Við Munum Iðrast (9:07) Bitch In Black (8:30) I Viking (9:03) Arstiðir Dauðans (10:33)
| Musicians:
Aðalbjörn Tryggvason: vocals, guitars Guðmundur Oli Palmason: drums Svavar Austmann: bass
Guest appearances:
Kola Krauze: vocal appearance in track 7 Hulda Dula: vocal appearance in track 9
|
Geplaatst door Vera op dinsdag 11 februari 2014 - 14:06:59
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|