|
|
|
|
|
EISREGEN: Todestage
English: Exactly two years after the predecessor ’Rostrot’, German Eisregen has done it again! They started in 1995, in the meantime they have created their tenth studio album, resulting in any controversy and chart busters (yes, dear readers, one thing does not rule out the other, on the contrary, one thing can lead to another). Anyways, this ‘Todestage’ is again a diverse proof of diverting entertainment with a macabre touch. M. Roth (vocals, now nickname Blutkehle) and Yantit (drums) remain the core members of this illustrious collective that has the nearest approach to black/death metal, but does not shun any gothic elements either. On guitars and bass remains Bursche Lenz, while keyboardist Dr. Franzenstein happens to be on board for quite a while as well. The cooperation with producer Markus Stock at Klangschmiede E Studio is continued and nice fait divers might be the fact that both guys are also involved in Ewigheim, another side project with well-known musicians from Thuringia.
Right here we are going to balance on the thin line between gore death metal lyrics, creepy grim vocals, lightly Rammstein hits, critical lyrics (all in German) in storytelling style and a healthy dose of darkness and melancholy. That’s the way we know Eisregen best and those who have a problem with their humour have a problem themselves. Actually the whole wealthy soundboard can already be enchanted in opener and longest track ‘Waldgott’ (six and a half minutes long). Beautiful violins in the beginning (this is the first album with a real violin player since ‘Blutbahnen’, namely Frau N. Feind), while vocal rendition comes close theatrical performances. The rhythmic outburst happens to be catchy, but soon we hear a proper acceleration towards black metal. A gloomy cello accompanies the chants later, while a proper guitar solo is not missing either. It is amazing that they have chosen this quite intricate composition as opener and what a wealthy track it is!
The sick, sneaky vocals of Blutkehle AKA M. Roth all colour the songs constantly, but music-wise one can find loads of variegation. The gothic title track and the stamping ‘Mitternacht’ can be called typical band hits that will do well in certain clubs, on the other hand they do not shun firing some real fast tracks with blastbeats at us (‘Höllenfahrt’ and ‘Familienbande’). ‘DSDL’ is slower mid-paced with menacing doom timbre and Martin Schirenc (Hollenthon, but these days back in the picture with The Curch of Pungent Stench) pops up as guest guitarist here. This is raucous death metal with a twist, while they soon accelerate again. The contribution of violins adds some really beautiful moments, for instance in ‘Lang Lebe Die Nadel’ (with piano, nice guitar melodies and pompous vocals). Melancholy reigns in the arcane, slow ‘Oh Wie Sie Schrie’, but also ‘Oststern Am Narbenhimmel’ moves your heart as sensitive track. You notice how diverse this album appears to be, since ‘Seele Mein’ is a ballad-like song again, while the bonus track ‘Eisenherz’ aims for Rammstein fans. We surely remain amused by this morbid outfit and do not mind their hotchpotch of influences. When done to a turn, it is worth mentioning.
Nederlands: Krak twee jaar na voorganger ’Rostrot’ heeft het Duitse Eisregen het weer voor mekaar: begonnen in 1995, inmiddels toe aan het tiende album, resulterend in de nodige controversie en hitlijsten (ja lezers, het ene sluit het andere niet uit en kan elkaar zelfs positief beïnvloeden). In ieder geval is ook dit ‘Todestage’ weer een divers staaltje van onderhoudend vertier met een macaber randje. M. Roth (zang, nu genaamd Blutkehle) en Yantit (drums) blijven de bezielers van dit illustere gezelschap dat enerzijds aanschurkt tegen black/death metal, maar enige gotische invloeden ook niet schuwt. Voor gitaar en bas houden ze Bursche Lenz in ere, terwijl toetsenist Dr. Franzenstein ook al ettelijke jaartjes mee draait. De samenwerking met producer Markus Stock in Klangschmiede Studio E kreeg ook nu een vervolg en leuke bijkomstigheid is dat beide heren ook betrokken zijn bij Ewigheim, ook al zo’n zijproject met bekende namen uit Thuringen.
Hier gaan we even balanceren op de rand van gore death metal teksten, griezelige knekelvocalen, luchtige Rammstein hits, kritische teksten (allen in het Duits) in verhalende vorm en een gezonde portie duisternis en weemoed. Zo kennen we Eisregen en wie de humor daar niet van inziet heeft zelf een probleem. In feite ligt in opener en langste song ‘Waldgott’ (zes minuten en half) al het hele aanbod te grabbel. Mooie vioolklanken vormen de aanzet (dit is het eerste album sinds ‘Blutbahnen’ met een echte vioolspeler Frau N. Feind), terwijl de gezongen frasering nauw aanleunt bij theater. Een ritmische uitval is catchy, maar even later is er een acceleratie naar black metal. Een weemoedige cello vergezelt later de zang, terwijl een gitaarsolo ook niet mag ontbreken. Fantastisch om te openen met dit minst te behappen maar heel rijke nummer!
De verdorven, geniepige vocalen van Blutkehle AKA M. Roth leiden alle songs, maar muzikaal is er onderling best wat diversiteit. Het gotische titelnummer en het stompende ‘Mitternacht’ kan men typische bandhits noemen die het vast goed doen in bepaalde clubs, anderzijds draait men zijn hand er niet voor om, om enkele pijnlijk snelle tracks met blastbeats op ons af te vuren (‘Höllenfahrt’ en ‘Familienbande’). ‘DSDL’ is dan weer enigszins slepend met een dreigend doomtimbre en daar duikt Martin Schirenc (Hollenthon, maar momenteel terug in de picture met The Church of Pungent Stench) op als gastgitarist. Dit is ruwe death met kwinkslag, terwijl ze later toch nog versnellen. Het gebruik van de viool zorgt voor mooie momenten, zoals in ‘Lang Lebe Die Nadel’ (ook piano, toffe gitaarmelodieën en gewichtige zang). Weemoed staat centraal in het geheimzinnig trage ‘Oh Wie Sie Schrie’, maar ook ‘Oststern Am Narbenhimmel’ werkt op het gemoed als gevoelige track. Je merkt hoe verscheiden dit album is, want ‘Seele Mein’ is eveneens balladesque, terwijl de bonustrack ‘Eisenherz’ mikt op enige Rammstein fans. Wij blijven ons zeker amuseren met dit morbide gezelschap en trekken ons geen zier aan van hun hutsepot aan invloeden. Als het goed gedaan wordt, dan mag dat ook vermeld worden.
Tracklist:
Waldgott (6:34) Todestag (3:40) DSDSL (Deutschland Sucht Die Superleiche) (4:37) Höllenfahrt (4:04) Lang Lebe Die Nadel (5:26) Familienbande: Vater Tod & Mutter Nacht (3:35) Oh Wie Sie Schrei (4:13) Mitternacht (4:33) Oststern Am Narbenhimmel (4:29) Tot / Untot (4:02) Seele Mein (5:27)
Bonus track digipack: Eisenherz (4:32)
| Musicians:
M. Roth (Blutkehle): vocals Yantit: drums Bursche Lenz: guitars, bass Dr. Franzenstein: keyboards
Guests:
Martin Schirenc: guitars on track 3 Frau N. Feind: violins
|
Geplaatst door Vera op zondag 05 januari 2014 - 23:03:37
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|