Release: 2018-05-25 Style: folk metal Label:www.rockshots.eu Website: Facebook:https://www.facebook.com/kanseil/ Country: Italy Playing Time: 45:08 Cat. N°: RSCD035 Review by: Vera Translated by: Vera Rating: 8,5/10
English:
With Kanseil – ancient name of a mountainside in Treviso, Italy – we dive into the folklore of the Apennines peninsula. According to the band itself, the seven-headed band is made up of musical archeologists bringing stories from the past. With ‘Fulische’ (sparks) they release their sophomore album, produced by Luigi Stefanini who’s name might ring a bell amongst aficionados of the Italian metal scène. All lyrics are in Italian language.
The foundation of the music is broad: going from death/black metal fury to storytelling rock to the catchiness of power metal (fervent neoclassical soloing included). That’s why Kanseil manages to present their own signature folk potpourri, causing some sparks indeed. One can find a lot of diversity in the songs. The first half of the album is quite rough, but in addition to death growls and scream-like (blackened) vocals, there are also melancholic passages with clean vocals. On top of the rock instrumentation we hear bagpipes, flutes, kantele and bouzouki. Especially bagpipes often have the leading melodies. In the middle of the album we can find the longest track ‘Orcolat’: built up properly with several twists and turns without losing the essence. ‘Serravalle’ (with kantele) happens to be calm and acoustic, in ‘Vallòrch’ some verses are sung by a woman and some of the songs are so storytelling that we better call them firm rock instead of metal. Thus a colourful palette we can categorize in the style of fellow compatriots Furor Gallico and Elvenking, but also the German Finsterforst.
Nederlands:
Met Kanseil – oude naam van een gebergte in Treviso, Italië - duiken we in de folklore van het Apennijnse schiereiland. Deze zevenkoppige band bestaat uit, volgens eigen zeggen, muzikale archeologen met verhalen uit het verleden. Met ‘Fulìsche’ (vonken) brengt men het tweede album uit, geproduceerd door Luigi Stefanini wiens naam bij liefhebbers van de Italiaanse scène nog wel een belletje zal doen rinkelen. Alle teksten zijn in het Italiaans.
De basis ligt breed: van death/black metal furie tot verhalende rock tot de aanstekelijkheid van power metal (vurige gitaarsolo’s incluis). Vandaar dat Kanseil er wel in slaagt om een eigen folk potpourri te presenteren waar toch wel wat vonkjes vanaf schieten. Er zit heel wat diversiteit in de songs. De eerste helft van het album is vrij ruw, maar naast death grom en schreeuwerige (black) zang, zijn er ook weemoedige passages met cleane zang. Naast het rockinstrumentarium horen we doedelzak, fluitjes, kantele en bouzouki. Vooral de doedelzak heeft meermaals leidende melodieën. In het midden prijkt de langste track ‘Orcolat’: puik opgebouwd met verschillende wendingen zonder dat je de draad kwijtraakt. ‘Serravalle’ (met kantele) is dan weer kalm en akoestisch, in ‘Vallòrch’ zingt ook een vrouw enkele strofen en sommige songs zijn zo verhalend dat men ze eerder stevige rock dan metal kan noemen. Een kleurrijk muzikaal palet dat we categoriseren in de stijl van landgenoten Furor Gallico en Elvenking, maar ook het Duitse Finsterforst.
Tracklist:
Ah, Canseja! (1:11) La Battaglia Del Solstizio (5:11) Ander De Le Mate (4:53) Pojat (5:23) Orcolat (8:28) Serravalle (4:06) Vallòrch (4:48) Il Lungo Viaggio (4:57) Densilòc (5:55)
Musicians:
Andrea Facchin: lead vocals Federico Grillo: guitars Davide Mazzucco: guitars, bouzouki Luca Zanchettin: bagpipes, kantele Stefano Da Re: whistles, Rauschpfeife Dimitri De Poli: bass Luca Rover: drums
Geplaatst door Vera op dinsdag 21 augustus 2018 - 20:01:45
Ovate stelt zich voor met een titelloos debuutalbum waarop vijf uitgesponnen composities prijken. De band werd opgericht door twee black metalmuzikanten die eveneens actief zijn in Taake en Gorgoroth: Aindiachaí (gitaar, bas) en Brodd (drums). Voor de zang deden zij beroep op maar liefst vijf gastzangers uit de Noorse scène en dat zijn gerenommeerde frontmannen: Hoest (Taake en Gorgoroth), V’gandr (Helheim en Taake), Eld (Krakow en Aeturnus), Ese (Slegest) en Ødemark (The 3rd Attempt).
Wat we horen bevalt ons ten zeerste: venijnige, maar epische black metal met een vleugje pagan, goed merkbaar tijdens de heidense cleane zang in opener ‘Morgenstjerne’ met V’gandr achter de microfoon. Hoest voorziet de negen minuten durende afsluiter ‘Inst I Tanken’ van zijn in vitriool gedrenkte zang, terwijl halverwege een kalmer intermezzo een gure sfeer creëert. De uptempo songs zijn weldoordacht opgebouwd, worden verfraaid door uitstekende leads en houden je zonder moeite van begin tot einde in een (wurg)greep. Prima debuut!
Tracklist:
Morgenstjerne (7:32) Song Til Ein Orm (6:16) Illhug (7:53) The Horned Forest King (6:36) Inst I Tanken (9:06)
Drie bijzonder jonge snaken – van 15 tot 17 jaar jong – lijken een goudmijn ontdekt te hebben. In elk geval laten ze een frisse wind doorheen het reguliere aanbod waaien door stoere thrash metal te voorzien van teksten in hun moedertaal. In dit geval komen ze uit Nieuw Zeeland en is die taal het Te Reo Mãori. Etnische invloeden uit hun muziekcultuur worden eveneens mondjesmaat opgevoerd in de vrij hapklare en geenszins complexe songs. Hun jeugdige rebellie tegen het regime dat hun voorouders verjoeg en hen terugbracht tot een minderheid klinkt oprecht, boos en opruiend.
Een mysterieuze passage her en der past erbij, maar vette riffs maken toch de hoofdmoot uit van opzwepende songs als ‘Raupata’, de single ‘Ru Ana Te Whenua’ over een hardvochtige strijd en de geschiedkundige les die ‘Urutaa’ in feite is, want de veroveraars brachten nieuwe ziekten mee. Zanger/gitarist Lewis de Jong baant zich boos en opstandig een weg doorheen het materiaal, zijn broer Henry houdt de teugels strak achter de drums en vriend Ethan Trembath mag al eens een inventief uitstapje wagen op zijn basgitaar. Een rebels pamflet met gevoel voor ritmiek en sterke – net iets gladder gezongen – refreinen, nu en dan een verkondigende sample en als besluit het episch aandoende en grotendeels instrumentale ‘Te Ara’. Dat maakt het plaatje compleet. Een aanrader voor Sepultura fans ten tijde van ‘Roots’, durven we stellen. Ondanks de jeugdige leeftijd heeft Alien Weaponry het potentieel om ook in Europa stof te doen opwaaien en nog dit jaar wagen zij de oversteek naar ons continent om dit te bewerkstellingen.
Tracklist:
Walkorero (1:36) Ru Ana Te Whenua (5:32) Holding My Breath (4:34) Raupatu (3:37) Kai Tangata (6:35) Rage (It Takes Over Again) (3:37) Whispers (4:16) PC Bro (3:44) Urutaa (4:10) Nobody Here (3:03) Te Ara (4:40)
Musicians:
Lewis de Jong: vocals, guitars Ethan Trembath: bass Henry de Jong: drums
Geplaatst door Vera op vrijdag 17 augustus 2018 - 10:53:47
Reageren is uitgeschakeld
donderdag 16 augustus 2018
STEELMADE: The Stories We Tell
Release: 2018-03-30 Style: Hard rock/alternative/classic rock Label: Fastball Music Website: www.steel-made.com Facebook:www.facebook.com/steelmadeofficial Country: Switzerland Playing Time: 47:31 Cat. N°: FB17C2304 English review by: Geert Ryssen Dutch review by: Geert Ryssen Rating: 7,5/10
English:
This is the second album by Steelmade. The Swiss band was originally a four piece, but now they are reduced to a trio although it looks like they will have to recruit a bass player for live work. One thing is for sure: they have listened very well to ‘Black Album’-era Metallica. This being said, this band still manages to give the obvious influence a personal twist with some good songs that are equally well performed.
Steelmade rocks, grooves and flows through this collection of self-written songs in a convincing way. Paul Baron has the perfect voice for this kind of work and the guitar playing of Jadro is heavy and has a lot of meat and balls. This album grows on you with every spin and that’s always a good sign. That they also have a sense for pop is made clear on a song like ‘We Are Bizarre’ which closes the album and makes me think of Belgium’s Beyond The Labyrinth.
Nederlands:
Dit is het tweede album van Steelmade. De Zwitserse band was oorspronkelijk een kwartet, maar is nu gereduceerd tot een trio. Voor livewerk zullen wellicht beroep moeten doen op een extra bassist. Een ding staat als een paal boven water: deze groep heeft zeer goed geluisterd naar Metallica ten tijde van het zogenaamde ‘Black Album’. Dit gezegd zijnde slaagt de band er toch in om aan hun nummers en sound een persoonlijke toets te geven, met goede songs en sterke uitvoeringen.
Steelmade rockt, grooved en vloeit overtuigend doorheen deze verzameling zelfgeschreven songs. Paul Baron heeft de perfecte stem voor dit soort werk en het gitaarwerk van Jadro heeft ballen. Deze plaat groeit bij elke lusterbeurt en dat is een goed teken. Dat Steelmade ook een zekere popgevoeligheid heeft horen we op afsluiter ‘We Are Bizarre’, een nummer dat doet denken aan onze eigen Beyond The Labyrinth.
Tracklist:
Remember When Raise Your Voice The Stories We Tell Fairytales Of Childhood Days Ashes Over Waters Trail And Tribulation The Best For Last Deal With The Devil Stupidity Appearance And Reality Desire And Love We Are Bizarre
Musicians:
Paul Baron: vocals Jadro: guitar Joe Williams: drums
Geplaatst door Vera op donderdag 16 augustus 2018 - 10:45:35
