This band from Luxemburg has stolen our heart! Their second album ‘Life On Standby’ is a total confirmation of the quality that we also noticed on their debut album ‘Love Kills’. The title track and ‘Everytime I Break’ do set the perfect tone for the great flow of this record. More varied than the debut album, there’s more light and shade and the production is brought up to a level that is totally professional. This record sounds great, powerful and bold.
The labelling as ‘power pop-rock’ may give the wrong impression because it suggests a certain lightness, this doesn’t mean that the band has no balls! We had the luck to see the band live a couple of times already and they are a full-blooded rock band with a no-nonsense attitude. The disarming appearance of singer Julie Rodesch with an army of guitars in her back and a killer drummer delivering the goods, make the band a live sensation. They sound more detailed on record, but the power is still there. With ten strong and energetic songs, this is a top album. This band crosses over between pop and modern heavy rock and that’s an art! A thrilling album with a healthy spring feeling that makes us happy!
Nederlands:
Na het sterke debuut ‘Love Kills’ bevestigen de Luxemburgers met ‘Live On Standby’ volledig. De plaat opent op een voor de band typische manier met een elektronische intro om dan los te barsten met drijvende gitaren en de zalige stem van Julie Rodesch. Het titelnummer en ‘Everytime I Break’ zetten meteen de toon voor de briljante flow waarmee de plaat is opgebouwd. In tegenstelling tot het debuut heeft de groep meer variatie ingebouwd en is de productie opgekrikt door een op en top professioneel team dat de techniek heeft verzorgd. Dit klinkt groots, krachtig en gevat.
We gebruiken niet graag de term ‘power-pop’ omdat die de perceptie oproept van lichte kost, maar dat is My Own Ghost helemaal niet. Wie ze al live heeft gezien weet dat ze een volbloed rockband zijn met een no-nonsense attitude. De ontwapenende verschijning van Julie met de drie gitaristen (Fred, Joe en David) in zwarte outfits die unisono een lekkere muur achter haar bouwen, voortgestuwd door de schitterende drummer Michael Stein maken van de band een live-sensatie. Op de plaat klinkt het allemaal wat genuanceerder, maar diezelfde power is aanwezig. Met tien sterke en energieke nummers is dit een topplaat, dit is genieten van start tot finish! De groep combineert een kwalitatief hoogstaand popgehalte met stevige rock en dat is een kunst. Een knallende plaat met een hoopvol lentegevoel, daar worden we blij van!
Tracklist:
Life On Standby (3:45) Everytime I Break (3:38) Alive (3:28) 10 Weeks of Summer (3:28) If I Stay (4:21) Don’t Say You Love me (3:34) No Air (4:19) The Night Before I Die (3:26) When Love Is Not Enough (3:31) Hope (4:15)
Musicians:
Julie Rodesch: vocals David Soppelsa: guitar Fred Brever: guitar Joe May: bass Michael Stein: drums
Geplaatst door Vera op woensdag 01 maart 2017 - 13:50:25
Ex Deo was founded by Kataklysm’s front man Maurizio Iacono in 2009 in order to praise his Roman roots. Supported by his other band members, like guitarist/producer JF Dagenais, they released two impressive albums: ‘Romulus’ (2009) and ‘Caligvla’ (2012), while they also presented the concept on stage in wealthy outfits. But Kataklysm demanded dedication as well of course, that’s why Iacono announced a break for Ex Deo in February 2014.
This inactivity was ended in September 2015 with the announcement that they were writing a third album. On the 24th of February we can purchase the result ‘The Immortal Wars’, once again a wealthy arranged piece of symphonic death metal of victorious ilk. This time Maurizio focused on Hannibal, one of the greatest strategists of all times in history. You remember the one that crossed the Alps with elephants. If we already noticed an increase of orchestral arrangements on predecessor ‘Caligvla’, then this matter is even more worked out on this third disc with the help of Clemens ‘Ardek’ Wijers of Carach Angren. As always JF Dagenais was in charge of the production, followed by the recruitment of the ever active Jens Bogren for mix and mastering. More than ever this album sounds proclaiming and glorious, as if standing on the barricades of history.
A feeling of grandness and bombast overwhelms us during the cinematic, majestic intro of ‘The Rise Of Hannibal’. But obviously we also have chunky riffs in galore and Maurizio puts down a more than convincing performance as rough growler and narrator. Narrative fragments often pop up in the songs, they add a zest to the conceptual contents. However, they never forget to insert that raucousness in vocals and fervent instrumental parts, like the euphonious neo-classical guitar solo in the fetching ‘Crossing Of The Alps’ or the blastbeats with blackened fury in ‘Hispania (Siege Of Saguntum)’. Just as a well-crafted story ought to be, we have any thoughtful moments with classical piano and even violins in the occluding ‘The Roman’ in addition to the rebellious glory. Consequently this appears to be a multilayered yet sturdy album that will put Ex Deo instantly back in the spotlights.
Nederlands:
Ex Deo werd opgericht door Kataklysm’s boegbeeld Maurizio Iacono in 2009 ter meerdere eer en glorie van zijn Romeinse roots. Stevig in het zadel geholpen door zijn medebandleden, zoals gitarist/producer JF Dagenais, bracht men twee imposante albums uit: ‘Romulus’ (2009) en ‘Caligvla’ (2012), terwijl men het concept eveneens op een weelderige manier live presenteerde. Maar er was ook nog Kataklysm natuurlijk en daarom kondigde Iacono in februari 2014 een break aan.
De inactiviteit werd doorbroken in september 2015 met de aankondiging dat men aan een derde album werkte. Op 24 februari kunnen we het resultaat ‘The Immortal Wars’ aanschaffen, eens te meer een rijkelijk gearrangeerd stuk symfonische death metal van victorieuze aard. Maurizio verdiepte zich ditmaal in Hannibal, één van de grootste strategen uit de geschiedenis en hij die met zijn olifanten de Alpen overtrok. Merkten we al een toename der orkestrale arrangementen op voorganger ‘Caligvla’, dan werkt men dit gegeven nog verder uit op deze derde schijf mits een samenwerking met Clemens ‘Ardek’ Wijers van Carach Angren. Zoals altijd stond Dagenais in voor de productie, waarna men de immer actieve Jens Bogren optrommelde voor de mix en mastering. Meer dan ooit klinkt dit album verkondigend en glorieus, alsof men op de barricades van de geschiedenis staat.
Een gevoel van grootsheid en bombast overweldigt ons tijdens het filmische, majestueuze intro van ‘The Rise Of Hannibal’. Maar natuurlijk zijn er ook vette riffs in overvloed en doet Maurizio een meer dan overtuigende performance als ruwe grunter en verteller. De narratieve fragmenten duiken trouwens meermaals op en dragen bij aan de conceptuele inhoud. Nimmer vergeet men echter ruwheid in te bouwen in die zang en pittige instrumentale hoogstandjes, zoals de welklinkende neoklassieke gitaarsolo in het aanstekelijke ‘Crossing Of The Alps’ of de blastbeats tot zwartgeblakerde furie in ‘Hispania (Siege Of Saguntum)’. Zoals het een mooi afgewerkt verhaal betaamt, is er in de afsluiter ‘The Roman’ ruimte voor enige beschouwende momenten met klassieke piano en zelfs viool naast de opruiende glorie. Bijgevolg is dit een veelgelaagd edoch kordaat album dat Ex Deo meteen terug in de schijnwerpers zal plaatsen.
Tracklist:
The Rise Of Hannibal (4:50) Hispania (Siege Of Saguntum) (5:51) Crossing Of The Alps (5:30) Suavetaurilia (Intermezzo) (1:47) Cato Major: Carthago Delenda Est! (4:51) Ad Victoriam (The Battle Of Zama) (5:37) The Spoils Of War (4:01) The Roman (6:00)
Musicians:
Maurizio Iacono: vocals Stéphane Barbe: lead guitars Jean-François Dagenais: rhythm guitars, production Dano Apekian: bass Oli Beaudoin: drums
Guest:
Clemens ‘Ardek’ Wijers (Carach Angren): orchestrations
Geplaatst door Vera op maandag 27 februari 2017 - 13:43:36
The enthusiast welcome in homeland Finland of the single ‘Shut Down With Me’ , August 2015, drew the attention of the Spinefarm label and here’s the debut album of a band named after a fictitious town in a futuristic multiverse.
‘Business’ opens pounding electro, with sombre melody, catchy with both clean and raw vocals. ‘Rain’ is more complex, with more guitar, choirs, catchy chorus, poppy edge. The intro of ‘Letting Go’ made me think of Tatu and again it’s a catchy, irresistible melancholic electro/metal mix, the same happens in ‘Enemy’ which contains more raw vocals. ‘Freedom’ is a beautiful ballad with original drum accompaniment, some female vocals and a spine chilling guitar solo. ‘COE’, for which a clip on YouTube is available, is a catchy electro/metal track with clean chorus and some raw accents, great! After ‘Tide’ which had some Sentenced flavour, enters the hefty ‘Eyes’ with spoken word/rap intertwined between the clean parts. After the pounding, but pretty melodic ‘One More’, including again a fine guitar solo, follows the aforementioned single, with strong vocal hook. ‘Lamb’, which reminded me somewhat of a speedy Enter Shikari, with again the mix of aggressive and soft vocals, a jazzy patch and flashing guitar on top.
Great album which keeps your attention focussed time and time again.
Nederlands:
Het succesvolle onthaal in thuisland Finland van single ‘Shut Down with Me’, in augustus 2015, trok de aandacht van het Spinefarm label en hier is het debuut album van een band genoemd naar een denkbeeldige stad in een futuristisch multiversum.
‘Business’ opent stampend elektro, met sombere melodie, catchy met clean en rauwe stem. ‘Rain’ is complexer, met méér gitaar, koren, catchy refrein, poppy inslag. De intro van ‘Letting Go’ deed wat denken aan Tatu en weer is het een onweerstaanbare, catchy melancholische elektro/metal mix, zo ook ‘Enemy’ dat meer rauwe vocalen bevat. ‘Freedom’ is een mooie ballad met originele drumbegeleiding, wat vrouwenstem en een gitaarsolo die garant staat voor kippenvel. ‘COE’, waarvoor een clip op YouTube te vinden is, is catchy elektro/metal met clean refrein met scream accenten, prachtig! Na ‘Tide’ dat wat aan Sentenced deed denken, komt ‘Eyes’ dat heftiger is met wat parlando/rap gevlochten tussen de cleane stukken. Na het stampende, maar erg melodieuze ‘One More’, met weer een pracht van een gitaarsolo, komt de hoger vernoemde single, met sterke vocale hook. ‘Lamb’ deed me denken aan een speedy Enter Shikari, met weer de mix van agressieve en zachte stem, een jazzy flard en flitsende gitaar erbovenop.
Schitterend album dat keer op keer de aandacht blijft vasthouden.
Tracklist:
The Cost Of Doing Business (3’41”) Falling Rain (3’07”) Of Letting Go (4’04’) The Enemy You Need (3’35”) Freedom (3’50”) COE (3’31”) Rising Tide (3’06”) Open Your Eyes (3’22”) One More Time (3’15”) Shut Down With Me (4’54”) The Lamb Lies Down In Sacrifice (4’05”)
Musicians:
Thomas Grove – vocals Jay V – lead guitar Calu – guitar & brutal vocals Oswald - bass OneOfHaze – keys & backing Ace - drums
Geplaatst door Vera op zondag 26 februari 2017 - 19:39:14
Reageren is uitgeschakeld
zaterdag 25 februari 2017
GOTTHARD: Silver
Release: 2017-01-13 Style: traditional hardrock Label: G. Records / PIAS Website: www.gotthard.com Facebook:https://www.facebook.com/Gotthard Country: Switzerland Playing Time: 49’ Cat. N°: G107 Review by: Vera Translated by: Vera Rating: 8,5/10
English:
Twenty-five years ago Gotthard was founded by a bunch of youngsters from Swiss canton Ticino. That’s one of the reasons they called themselves after the iconic Gotthard pass, a mountainside one might consider as the transition from Central Europe to warmer regions and Italy. After Krokus they would put the traditional hardrock as trademark of Switzerland on the international rock market, with Awards, chart busters, tours in Russia, South America, Japan and Korea and most of all a collection of amazing albums on their curriculum vitae. We saw them numerous times live, in a smaller club like Biebob as well as on festivals. Every time they left an inspired and enthusiastic impression and they gave us a really good time.
In 2010 ill-fate struck the band, when we found out that vocalist Steve Lee passed away in an accident with the motor in the USA. Naturally it caused deep wounds in the hearts of his fellow band-mates. After a time of reflection they released the live album ‘Homegrown – Alive In Lugano’ in memory of their fallen brother, later they announced they would continue to honour their buddy. Nic Maeder became the new vocalist and ‘Firebirth’ happened to be the first evidence of a new chapter. The record turned into a great success and in 2014 it was followed by ‘Bang!’. Again a successful album that found its way to fans all over the globe, resulting in intensive touring.
Now the band is ready to celebrate its 25th anniversary and they do that with the new album ‘Silver’, referring to a silver anniversary when being married. Indeed, in good and bad times the friends were always supporting each other. We can join the party by enjoying thirteen new rousing tracks. They swallow the bait, but on the other hand there is room for reflection as well. A quart of a century, that is really something… This third album with singer Nic Maeder will surely appeal to loyal fans. Nothing new under the sun, but sure-fire songs, played in a fervent and genuine manner. Opener ‘Silver River’ is right away a perfect example of agreeable dynamics with powerful vocals, delicious solos of Leo Leoni and somewhere undercover a nice vintage organ too. That organ pops up more than once, mostly hidden in the back as a smooth hidden layer. The arena rock of ‘Beautiful’ is catchy with melodic soloing, while piano intros or interludes relish many of the songs. When talking about ballads, we cannot ignore fine tasters such as ‘‘Stay With Me’, ‘Not Fooling Anyone’, ‘Why’ (with acoustic guitar) and ‘Only Love Is Real’ (with symphonic arrangements and choir). But the majority of the songs smoothly rocks in the familiar style. It is a fine album, now that Spring is dawning! Cruisin’ down the highway with this as soundtrack would be nice…
Nederlands:
Vijfentwintig jaar geleden werd Gotthard opgericht door jonge snaken uit het Zwitserse kanton Ticino. Vandaar dat zij zich ook noemden naar de iconische Gotthardpas die algemeen geldt als de overgang van Centraal Europa naar warmere oorden en Italië. Na Krokus zouden zij traditionele hardrock als handelsmerk van Zwitserland verder op de kaart zetten, met Awards, hitnoteringen, tournees tot in Rusland, Zuid Amerika, Japan en Korea en vooral een stel fantastische albums op hun palmares. Wij zagen hen talrijke keren aan het werk, zowel in een club als de Biebob, als op festivals. Telkens maakten zij een vurige, enthousiaste indruk en bezorgden ze ons een superfijne avond.
In 2010 sloeg het noodlot toe, toen we vernamen dat zanger Steve Lee was omgekomen in een ongeval met de motor in de VS. Natuurlijk liet dit ook diepe wonden na bij de andere bandleden. Na een periode van bezinning bracht men als eerbetoon het live album ‘Homegrown – Alive In Lugano’ uit, later kwam de aankondiging dat men toch zou doorgaan. Nic Maeder werd de nieuwe zanger en ‘Firebirth’ was het eerste bewijs van een nieuw hoofdstuk. De plaat werd een groot succes en werd in 2014 opgevolgd door ‘Bang!’. Met even groot succes vond dit album zijn weg naar fans over heel de wereld met heel wat tournees tot gevolg.
Nu is de band klaar om het 25-jarig bestaan te vieren en dat doen ze met het nieuwe werkstuk ‘Silver’, refererend naar een zilveren bruiloft. Inderdaad, in goede en slechte tijden zijn de vrienden altijd een steun voor elkaar gebleven. Wij mogen meegenieten in de vorm van dertien nieuwe tracks waar gensters vanaf springen, maar waar anderzijds ook plaats is voor reflectie. Een kwart eeuw, dat is niet niks… Dit derde album met zanger Nic Maeder zal de trouwe fans zeker behagen. Niets nieuws onder de zon, maar puike songs met veel vuur gebracht. Opener ‘Silver River’ is al zo’n voorbeeld van aangename dynamiek met krachtige zang, heerlijke solo’s van Leo Leoni en ergens ook nog een vintage orgeltje. Dat duikt wel meer op, altijd ergens verstoken op de achtergrond. De arenarock van ‘Beautiful’ is vlot met melodieuze solo’s, terwijl piano intro’s of interludia meerdere songs opsmukken. Wat ballades betreft, mogen we ‘Stay With Me’, ‘Not Fooling Anyone’, ‘Why’ (met akoestische gitaar) en ‘Only Love Is Real’ (met symfonische arrangementen en koor) niet vergeten te vermelden. Maar het gros van de songs rockt er lekker op los in de welbekende stijl. Fijn album nu de lente zijn intrede doet! Cruisin’ down the highway met dit als soundtrack zal leuk zijn…
Tracklist:
Silver River (3:40) Electrified (4:01) Stay With Me (4:00) Beautiful (3:53) Everything Inside (3:50) Reason For This (3:14) Not Fooling Anymore (2:58) Miss Me (3:51) Tequila Symphony No. 5 (4:13) Why (3:28) Only Love Is Real (3:27) My Oh My (4:47) Blame On Me (3:26)
Musicians:
Nic Maeder: vocals Leo Leoni: guitars Freddy Scherer: guitars Marc Lynn: bass Hena Habegger: drums
Geplaatst door Vera op zaterdag 25 februari 2017 - 19:34:40
