The Vision Bleak on tour with Nocte Obducta & Saille
THE VISION BLEAK ON TOUR WITH NOCTE OBDUCTA & SAILLE 29/09/17 till 08/10/17
The Vision Bleak announce the final leg of touring activities for their latest album "The Unknown", aptly entitled "Cemetery Haunts 2017". Supported by Nocte Obducta and Saille, the horror metal masters will play the gigs listed below.
Geplaatst door Vera op maandag 11 september 2017 - 13:00:49
The first full cd by this Swedish duo sounds like lightning! They combine vocals, guitars and electronics and because there’s only two of them, they can play almost anywhere. In your bedroom, your wardrobe or in the townhall? Yes they can! True to the real punk ethics, their ten song album clocks in at just under thirty minutes. Intense but controlled vocals, punchy songs, splattering guitars, growling electronics, fast rhythms and danceable grooves, it’s all there. Today’s punk is also about having some fun and there’s a lot of that with The Guilt. This record sounds fresh and energizing!
Nederlands:
Het Zweedse duo The Guilt grossiert al sinds 2012 in lazer/elektro/dance punk met een twist. Na de dood van hun drummer beslissen Emma (zang) en Tobias (alle andere instrumenten) om als duo verder te gaan en de drums te vervangen door elektronica. Hun beperkte bezetting geeft hen de flexibiliteit om zowat overal te kunnen optreden. Hun eerste full cd klinkt meteen als een bliksemslag. Trouw aan de punk ethos duurt hun tien nummers tellend album net geen dertig minuten en het eerste nummer wordt meteen ingezet met grommende elektronische klanken tot het ritme losbarst en Emma Goldman haar vocalen begint te spuwen in de beste punktraditie. Toch heeft ze voldoende beheersing in de mars om als een echte zangeres te klinken en de ‘band’ achter haar speelt gedreven arrangementen met verrassende gitaarlicks en ziedende elektronische riffs, beats en grooves. Daar waar punk in oorsprong gestoeld was op agressie en frustratie is de punk van vandaag ook altijd een beetje pretpunk en dat gevoel krijg je ook bij The Guilt. Hun debuut bevat tien salvo’s die de liefhebber van hedendaagse punk ongetwijfeld zal omarmen!
Tracklist:
Cunty Mess Hate Hate Hate I Don't Care I Just Know It Bad Things Anomlays It’s Not Me It’s You When The Honey Comes Give It Ovaries
Musicians:
Emma: vocals Tobias: guitar/electronics and everything else
Geplaatst door Vera op woensdag 14 juni 2017 - 23:28:09
Slægt deserves our predicate ‘discovery of the month’. They claim this to be their best work until now, with potential for more improvement. Wow, what to expect in future then? Anyways this happens to be a Danish band, formed in 2011 as duo and in 2015 they released ‘Ildsvanger’, soon followed by the EP’ Beautiful And Damned’ which got lots of praise. One might categorize the fervent – mostly lengthy – compositions, ornamented with an opulence of melodious guitar leads and atmospheric passages, as black metal, yet invigorated with a broad injection of tradition heavy metal and even progressive elements. It just sounds amazing and fluent and that is when details and interesting breaks make the difference.
‘Domus Mysterium’ happens to be their first full-length album as four-piece and they were picked up by ‘good taste label’ Ván Records. They mention that this is the result of their improvements as musicians and song-writers since they entered the studio to record their EP and it regales us with true ear-candy. They give a lot of attention to atmospheric passages (acoustic guitars) and consequently ‘Succumb’ is also a kind of intro which builds up tension in a wonderful manner. Then the guitars in ‘I Smell Blood’ take us by storm and we hear a fast-paced blend of blackened fury and traditional heavy metal, with fast and furious soloing and much aggression. With emotive, slow guitar leads ‘Egovore’ starts, before it cuts loose and we are eight minutes long in trance. Inventive twists and turns invoke our admiration. We have a passage with semi-clean, spoken words and later a moment with beautiful bluesy solo, but there are frisky accelerations and raucous growls as well.
The instrumental ‘The Eye Of The Devil’ has one more time that fine contrast between thoughtful plucking guitars and merciless brutality. Since the songs have a considerable length, many long instrumental parts are inserted, although guitarist Askar J. Frederiksen has a convincing rough throat. After the piano intermezzo ‘Burning Feathers’ as slow moment of tranquility, they give once again everything in the varied ‘Remember It’s A Nightmare’ (with beautiful finely-strung solo) and the more than thirteen minutes long title track as finale, one that is relished with whisperings and a dark spoken fragment for an ultimate dark, yet haunting atmosphere. A true pleasure to listen to!
Nederlands:
Slægt mag aan de haal gaan met onze ontdekking van de maand. Zelf zeggen ze dat dit hun beste werk is tot hier toe, maar dat er nog potentieel is om te verbeteren. Wat gaat dat in de toekomst dan worden?! In ieder geval is dit een Deense band, opgericht in 2011 als duo en in 2015 brachten ze ‘Ildsvanger’ uit, even later gevolgd door de EP ‘Beautiful And Damned’ die hen de nodige lof opleverde. We kunnen de heftige – meestal lange – composities, geornamenteerd met veel melodieuze gitaarsolo’s en atmosferische passages, categoriseren onder black metal, maar wel met een flinke scheut traditionele heavy, en zelfs progressieve metal invloeden. Het klinkt gewoon sterk en vloeiend en net dan maken details en interessante breaks het verschil.
‘Domus Mysterium’ is hun eerste volledig album als viertal en werd opgepikt door het bij de pinken zijnde Ván Records. Men vermeldt dat dit het resultaat is van de vorderingen als muzikanten en songschrijvers sinds ze voor de EP de studio ingingen en dat bezorgt ons veel luisterplezier. Men besteedt heel veel aandacht aan sfeervolle passages (akoestische gitaren) en zo is ook ‘Succumb’ een soort intro dat langzaam opbouwt. Dan komen de gitaren in ‘I Smell Blood’ aangestormd en horen we een snelle mengvorm van zwartgeblakerde furie en traditionele heavy metal, met vurige solo’s en heel wat agressie. Met sensitief, traag gitaarwerk vangt ‘Egovore’ aan – wat ons acht minuten in de ban heeft – vooraleer in vol ornaat los te barsten. Inventieve tempowisselingen wekken onze bewondering. Er is een passage met semicleane, gesproken stukken en later een bedachtzaam fragment met mooie bluesy solo, maar er zijn ook pittige acceleraties en toornig ruwe grunts.
Het instrumentale ‘The Eye Of The Devil’ kent weer dat mooie contrast tussen tokkelende gitaren en vurige brutaliteit. Aangezien de songs lang zijn, worden er veel instrumentale stukken ingelast, al heeft gitarist Askar J. Frederiksen een aangename, ruige strot. Na het piano intermezzo ‘Burning Feathers’ als traag rustpunt, geeft men nog alles in het afwisselende ‘Remember It’s A Nightmare’ (met mooie, fijnbesnaarde solo) en de meer dan dertien minuten durende titelsong als afsluiter, waarin ook gefluister en een donker gesproken moment voor een duistere, maar zeer aangrijpende atmosfeer zorgen. Een feest om te beluisteren!
Tracklist:
Succumb (2:32) I Smell Blood (5:55) Egovore (8:05) The Eye Of The Devil (7:23) The Tower (7:48) Burning Feathers (2:31) Remember It’s A Nightmare (6:48) Domus Mysterium (13:29)
Musicians:
Oskar J. Frederiksen: lead vocals, guitars Anders M. Jørgensen: guitars Olle Bergholz: bass, backing vocals Adam CC Nielsen: drums, percussion, piano
Geplaatst door Vera op dinsdag 23 mei 2017 - 11:58:53
Just as farsot. always takes the time to create ingenious albums – predecessor ’Insects’ came out in 2011 – so the listener has to put some time and dedication in it to fathom their multilayered beauty. This is not your fast-food portion raucous black metal, but a stunner with depth at many levels. This band, hailing from Thuringia in Germany and operating with anonymous pseudonyms, has left us in awe before, but on this third album they are in optima forma under guidance of producer V. Santura, who also gave their debut album ’IIII’ a sure-fire sound.
The lyrical starting point of ‘FAIL-LURE’ (blend of failure and allure) happens to be the movie ‘Drowning By Numbers’ from Peter Greenaway and a number of art nouveau works. The concept resulted in farsot.’s most spontaneous and intuitive work, even though the guys play with the precision and skillfulness of the progressive clans on this earth. After several listens we are ready for it! The frantic laughter leads in ‘Vitriolic’ to tight and fast riffing, even though a calm plucking guitar remains audible in the back. That’s exactly what I mean with that far-reaching duality and multilayered wealth in this music. Even if the music is heavy and harsh, in the back refinement and melodic solace is present. In addition to the rough vitriolic vocals of 10.XIXt, there are suddenly solemn clean chants, followed by an outburst with momentum. The music of farsot. belongs to the scene of German bands with black metal roots which dig deeper. Think of Secrets Of The Moon, Eïs, Vyre, Nocte Obducta…
The beautiful semi-acoustic beginning with whisperings in ‘Circular Stains’ soon leads towards an epic, monumental outburst. It gets grim, with rusty gravel-throated vocals and stomping rhythms. Few times they switch from bone-heavy to calm with artistic aureole. Raucous lengthy screams are in huge contrast with the serene clean vocals. Harshness always has an undercurrent of melodic details. Add the hysteric screaming parts in ‘With Obsidian Hands’ and more keyboards to this and the rich music can give the adventurous listeners all they wish for. Spoken fragments even add a more creepy zest to ‘Undercurrents’. Melodic leads pass into ceremonial clean chants and they work towards a vortex-like climax. These are all songs with a length of eight, nine minutes in which many things happen. The rather accessible ‘The Antagonist’ (video clip) is another stunner with conjuring timbre, here I think of Khonsu for a moment. The instrumental ‘A Hundred To Nothing’ is drawling mid-paced, while rough and refined sounds go hand in hand once again. Brilliant album is this, one that will give you an extra visual boost when purchasing special editions. The most complete version even contains an audio bonus ‘Watertower Conspiracy’, an ambient piece of twenty minutes length of G.B./ColdWorld with motives of all album tracks. This is not just an achievement of musicians, this is – if you wish – a comprehensive piece of art which is able to give you many hours of delight!
Nederlands:
Net zoals farsot. de tijd neemt om vernuftige albums te creëren – voorganger ’Insects’ dateert alweer van 2011 – zo vergt het voor de luisteraar ook wat tijd en inspanning om de veelgelaagde schoonheid op zich te laten inwerken. Dit is geen hapklare brok ruwe black metal, maar een knaller met diepgang op velerlei vlak. Nu had deze uit Thüringen, Duitsland afkomstige band met de anoniem makende pseudoniemen ons al eerder verbaasd, maar op dit derde album zijn ze alweer in topvorm onder toeziend oog van producer V. Santura die trouwens ook hun debuut ’IIII’ van een prima geluid voorzag.
Het tekstuele uitgangspunt van ‘FAIL-LURE’ (afgeleid van failure en allure) is de film ‘Drowning By Numbers’ van Peter Greenaway en een aantal art nouveau werken. Het concept resulteerde in farsot.’s meest spontane en intuïtieve werk, ook al spelen de illustere heren met de precisie en het talent van de progressieve garde van deze aardkloot. Na tig luisterbeurten zijn we er klaar voor! De lach van een waanzinnige leidt in ‘Vitriolic’ naar strak en snel riffwerk, ook al blijft er een trage tokkel op de achtergrond. Dat is nu net wat ik met die ver doorgedreven dualiteit en veelgelaagdheid bedoel: ook al is de muziek heavy en ruw, op de achtergrond is verfijning en melodieuze balsem aanwezig. Want naast de ruwe vitrioolzang van 10.XIXt zijn er plots plechtige cleane gezangen om er daarna terug stuwend en strak tegenaan te gaan. De muziek van farsot. hoort thuis in de scène van Duitse bands met black metal roots die wat dieper graven. Denk aan Secrets Of The Moon, Eïs, Vyre, Nocte Obducta…
Het mooie semiakoestische begin met fluisterzang leidt in ‘Circular Stains’ al spoedig naar een epische, monumentale uitval. Het wordt grimmig, met roestige zang en stompend ritme. Men switcht enkele malen van beenhard naar kalm met kunstzinnig aureool. Ruwe lange screams staan in schril contrast met de serene cleane zang. Onder de ruwe bast wemelt het van melodieuze details. Voeg daar nog de hysterische schreeuwpartijen in ‘With Obsidian Hands’ aan toe en hier sterker aanwezige toetsen en de rijke muziek biedt alles wat je als avontuurlijke luisteraar kunt wensen. Gesproken stukken maken het in ‘Undercurrents’ nog akeliger. Melodieuze leads gaan over in ceremoniële cleane zang en men werkt toe naar wervelende climaxen. Dit zijn allemaal songs van acht, negen minuten waarin veel gebeurt. Ook het vrij toegankelijke ‘The Antagonist’ (videoclip) is een parel met bezwerend timbre, hier denk ik even aan Khonsu. Het instrumentale ‘A Hundred To Nothing’ is slepend, waarbij ruwe en verfijnde klanken weer hand in hand gaan. Schitterend album, dat je bij aanschaf van speciale edities ook extra verwend met visueel genot. De meest volledige uitgave bevat zelfs een audio bonus ‘Watertower Conspiracy’, een ambient stuk van twintig minuten van G.B./ColdWorld met motieven van alle albumtracks. Dit is niet zomaar een prestatie van muzikanten, dit is – zo je wenst - een veelomvattende kunstuiting waar je vele uren genot aan kunt beleven!
Tracklist:
Vitriolic (9:06) Circular Stains (8:33) With Obsidian Hands (9:24) Undercurrents (8:18) The Antagonist (6:45) A Hundred To Nothing (5:43)
