After two very successful and internationally praised editions, Prophecy Fest 2017 will have its third edition on 28 and 29th of July 2017 at Balver-Höhle in Germany. The two days festival takes place in a cave from the old Stone Age, a guarantee for a magical and mystic atmosphere, completed by stunning lightshows and cozy atmosphere. Not only the place and the bill will be extraordinary, the whole environment will absolutely leave you in awe. Up to some practical & important messages:
This is the billing for Prophecy Fest 2017:
Arcturus
Sólstafir
Hypnopazūzu - David Tibet (Current 93) & Youth (Killing Joke) - first concert in Germany.
The Vision Bleak - special performance with a classical ensemble of strings, percussion and vocals.
Dornenreich - exclusive acoustic history set.
Dool - exclusive set with additional musicians and singers.
Hexvessel - extended performance with implemented acoustic set.
Spiritual Front - special "Armageddon Gigolo" set for Prophecy Fest 2017!
Sun Of The Sleepless - Schwadorf's (Empyrium/The Vision Bleak) first concert since 1999, second ever.
The Moon And The Nightspirit - special show with enhanced line-up.
Lotus Thief - European premiere.
Soror Dolorosa - performing "Severance" in its entirety for the first time & presenting their the new album "Apollo".
GlerAkur - the band surprised us and blew us away with their performance at Prophecy Fest 2016. It was an easy decision for us to invite them again.
NOÊTA - their first concert outside Scandinavia at this year's Prophecy Fest!
Nhor world premiere performance at this year's Prophecy Fest!
Irrwisch - art director and exhibition.
More info about the fest and tickets, you can find here:
After their ‘Enter Deception’ (2006) debut, the Americans return with a long overdue follow up. This time founder Chris has taken the vocal duties. These ‘Kings of American Power Metal’ should have a trademark of energy, intensity and infectious melody … Let’s see!
‘Survivors’ is a bull’s eye shot with its catchy chorus embedded, great melodic power on speed, including some shredding on guitar. ‘Heresy’ delivers about the same, but more energetic, with strong vocal hooks due to the melodic singing lines and ‘Shadowfold’ continues in that same intense and fast vein. ‘Tyrant’ is equally fast, tight and nervous with melodic vocal lines and an impressive solo. On ‘Grid’ they go a bit slower, but ‘Pride’ is again a whirlwind of sheer power. In the drums driven ‘Shimmering’ , shouter Chris surpasses himself, while ‘Good Enough’ is the most restrained track, but with the best vocal hook. ‘War’ is darker in nature but again raging up-tempo, while ‘Riot’ offers the largest patch of guitar and again the ever present melodic singing.
Intense, tight, virtuoso (prog)power with great melodies.
Nederlands:
Na hun debuut ‘Enter Deception’ (2006) komen de Amerikanen terug met een langverwachte opvolger. Deze keer neemt oprichter Chris de zang voor zijn rekening. Deze ‘Kings of American Power Metal’ zouden als handelsmerk energie, intensiteit en aanstekelijke melodie hebben… Laten we eens kijken!
‘Survivors’ is meteen raak met zijn, van catchy refrein voorziene, grootse melodieuze power on speed, inclusief shredding op gitaar. ‘Heresy’ doet ongeveer hetzelfde, maar nog energieker, met sterke vocale hooks door de melodieuze zanglijnen en ‘Shadowfold’ zit verdomd weer in dat intense en snelle vaarwater. ‘Tyrant’ is even snel, strak en nerveus met melodieuze zanglijnen en een verbluffende solo. Bij ‘Grid’ gaan ze iets trager, maar ‘Pride’ is weer een wervelwind van pure power. In het door drum gestuwde ‘Shimmering’ geeft shouter Chris het beste van zichzelf, terwijl ‘Good Enough’ het meest bezadigde nummer, maar met sterkste vocale hook is. ‘War’ is donkerder van aard maar weer razend uptempo, terwijl ‘Riot’ de strafste brok gitaar levert en weer die immer melodieuze zang.
Intense, strakke, virtuoze (prog)power met prachtige melodieën.
Tracklist:
Sole Survivors (3’47”) Break Heresy (4’17”) Shadowfold (4’03”) Wake Up The Tyrant (4’17”) Off The Grid (4’53”) Swallow Your Pride (5’04”) Shimmering Status (4’39”) Good Enough (3’16”) This means War (4’25”) Running Riot (3’16”)
Musicians:
Chris Petersen – vocals, guitars Eric Meyers – Guitars James Pickett - bass Diego Valdez – keyboards Nick McCallister - drums
Geplaatst door Vera op vrijdag 21 april 2017 - 19:44:42
It was during Indian Summer 2016 that we had our first encounter with the American 1476, being the brainchild of the duo Robb Kavjian and Neil DeRosa hailing from New England (USA). Their signing at Prophecy Productions was invigorated with the re-release of their back-catalogue, three albums and an EP. Diving deeper into the matter, particularly in ’Wildwood’, resulted in proper fascination for this enigmatic duo. New work was already announced back then, with ‘Our Season Draws Near’ it was actually launched at the world late March.
As the guys mention themselves, every album happens to be different, a peculiar adventure. In this respect it is tenable that every creation is a reflection of a certain moment in the life of the creator(s). For 1476 it was an intense and deep-draught process on ‘Our Season Draws Near’. One can find neo-folk in the moments of contemplation as pure singer-songwriters. Later they rock wild and raw with some punk influences in galore. Just listen to ‘Winter Of Wolves’ and think of the guitar sound of The Clash. On top of that, atmospheric passages remain a strong characteristic of the band and next they smoothly rock in Sólstafir ways (‘Ettins’) or give a wink to Pink Floyd with beautiful, emotive soloing in ‘Our Silver Age’ and ‘Our Ice Age’. The latter one is the nine minutes long closing track that gives you goose-bumps. It starts very introvert with thoughtful vocals and delicious solos, but then they give it a 180° turn in wildest punk attitudes – a well-thought nonchalance – just like during up-tempo songs like ‘Ettins’ and ‘Winter Of Winds’. Even here they slacken down pace from time to time, on the other hand clean vocals sometimes pass into raucous scream parts, having the nearest approach to blackened art. All this to free their demons. In spatial soaring sounds they repent in ‘Solitude (Exterior)’ in which the voice of Mark Lanegan pops up as reference, but also the fragile beauty of Sophia (continuation The God Machine), surely in the fetching ‘Sorgen’. The contrast between melancholic reveries and cut loose in exuberant rock songs gives us an engrossing collection of songs, compact and well-structured and regaled with excellent and mostly fluttering guitar skills of ultimately genuine musicians. In addition they write deep-draught lyrics as well, an invitation for food for thought for everybody. Isn’t that a beloved soundtrack to relish these winter evenings with inner warmth?
Nederlands:
Het is de nazomer van 2016 dat we voor het eerst kennis maakten met het Amerikaanse 1476 als zijnde het geesteskind van het in New England woonachtige duo Robb Kavjian en Neil DeRosa. Hun intrede bij Prophecy Productions werd bekrachtigd door het heruitgeven van hun backcatalogus, bestaande uit drie albums en een ep. Het ingraven in deze materie, met name in ’Wildwood’, eindigde in een fascinatie voor dit enigmatische duo. Toen al kondigde men nieuw werk aan en met ‘Our Season Draws Near’ is dat ook daadwerkelijk uitgebracht eind maart.
Zoals de heren ook zelf aangeven, is elk album anders, een avontuur op zich. In die optiek geldt nog steeds dat elke creatie een neerslag is van een bepaald moment in het leven van de schepper(s). Voor 1476 is dit een intens en diepgaand proces op ‘Our Season Draws Near’. Men vindt neofolk in de momenten van bezinning als pure singer-songwriter. Daarna rockt men rauw en wild met enige punkinvloeden in de aanbieding. Luister maar eens naar ‘Winter Of Wolves’ en denk aan de gitaarsound van The Clash. Bovendien blijven atmosferische passages een sterk kenmerk van de band en dan rocken we vlot als Sólstafir (‘Ettins’) of sturen een knipoog naar Pink Floyd voor de mooie emotionele solo’s in ‘Our Silver Age’ en ‘Our Ice Age’ dat je als laatste negen minuten durende track raakt tot op het bot. Het vangt allemaal heel introvert aan met beschouwende zang en heerlijke solo’s, maar dan draait men 180° om punky erop los te rammen – een nonchalance die echter doordacht is – tijdens uptempo songs als ‘Ettins’ en ‘Winter Of Winds’. Ook hier neemt men soms wat gas terug, maar er dient vermeld te worden dat de cleane zang soms verwordt tot ruwe schreeuwpassages. Dit alles om de nodige demonen uit te drijven. Gevoelsmatig in ruimtelijke zweefvlucht komt men terug tot inkeer in ‘Solitude (Exterior)’ waarbij de stem van Mark Lanegan als referentie opduikt, maar ook de breekbare schoonheid van Sophia (nazaat The God Machine), zeker in het pakkende ‘Sorgen’. Het contrast tussen weemoedige mijmeringen en alle remmen los gooien in uitgelaten rocksongs levert een interessante collectie songs met kop en staart op, voorzien van excellent en veelal uitwaaierend gitaarwerk van zichtbaar integere muzikanten. Bovendien schrijven ze ook nog diepgravende teksten waarover iedereen wel even tot bezinning komt. Is dat niet de gedroomde soundtrack om een winterse avond op te smukken met innerlijke warmte?
Tracklist:
Our Silver Age (4:47) Ettins (5:44) Winter Of Winds (5:22) Solitude (Exterior) (6:04) Odessa (4:30) Sorgen (5:39) Solitude (Interior) (4:39) By Torchlight (5:38) Winter Of Wolves (5:13) Our Ice Age (9:00)
Musicians:
Robb Kavjian: vocals, all instruments Neil DeRosa: vocals, all instruments
Geplaatst door Vera op donderdag 20 april 2017 - 11:39:51
Mid 2015 Art Of Anarchy released the self-titled debute album with Scott Weiland as vocalist. With the passing away of this ‘enfant terrible’, the super group with a.o. guitarist Ron ‘Bumblefoot’ Thal (Guns ‘N Roses) and bassist John Moyer (Adrenaline Mob, Disturbed) in their ranks, obviously had a problem. Yet now, two years later they strike back with a glorious successor called ‘The Madness’ and no less a person than Creed vocalist Scott Stapp appears to be the new front man. That is really heart-warming to find out as grunge aficionado! It makes the album a bit different, going into the direction of US alternative rock and Alter Bridge. That is no wonder… the musicians of Creed are all in Alter Bridge.
We find ten compact songs of equal quality, perfectly fitting for playing at maximum volume in your car and enjoy. The up-tempo rock of ‘Echo Of A Scream’ is catchy with a wide range of sure-fire guitar solos of Thal and Votta, but most of all the strong vocal performance of Stapp leaps to the eye, giving the songs their final timbre. If you remember that typical vocal style of Pearl Jam’s Eddie Vedder, then we soon are in the nearest approach to ‘1000 Degrees’, the thoughtful starting ‘No Surrender’ or the sentimental ballad ‘Changed Man’. This is idiosyncratic sturdy American rock with personal lyrics and suitable for playing at FM radio stations or even during the credits of a TV series. ‘Somber’ is another introspective moment, but they swallow the bait again in ‘Dancing With The Devil’ and the wild and furious ‘Afterburn’. Better than the debut!
Nederlands:
Midden 2015 bracht Art Of Anarchy het titelloze debuutalbum uit met Scott Weiland als zanger. Met het heengaan van dat ‘enfant terrible’ zat de supergroep met o.a. gitarist Ron ‘Bumblefoot’ Thal (Guns ’N Roses) en bassist John Moyer (Adrenaline Mob, Disturbed) natuurlijk met een probleem. Maar nu, twee jaar later slaan ze keihard toe met de opvolger ‘The Madness’ en niemand minder dan Creed zanger Scott Stapp blijkt ingehaald als nieuwe frontman. Dat verwarmt ons hart als grunge liefhebber! Het doet dit album ook meteen in de richting van US alternatieve rock en Alter Bridge gaan. Hoe kan het ook anders? De muzikanten van Creed zitten dan weer in Alter Bridge.
Tien compacte songs zijn allen evenwaardig om op hoog volume in de auto te draaien en te genieten. De uptemporock van ‘Echo Of A Scream’ is catchy met een keur aan puike gitaarsolo’s van Thal en Votta, maar het is de sterke zang van Stapp die de songs een finaal timbre geeft. Herinner u de typische zang zoals we die kennen van Pearl Jam’s Eddie Vedder en je komt al meteen bij ‘1000 Degrees’, het bedachtzaam aanvangende ‘No Surrender’ of de sentimentele ballad ‘Changed Man’. Dit is typische stevige Amerikaanse rock met uit het leven gegrepen teksten en uitermate geschikt voor FM radiostations of zelfs bij de aftiteling van een serie op TV. ‘Somber’ is daarbij een ander introspectief moment, maar er wordt terug met spierballen gerold in ‘Dancing With The Devil’ en het wilde ‘Afterburn’. Beter dan het debuut!
Tracklist:
Echo Of A Scream (3:34) 1000 Degrees (3:40) No Surrender (3:24) The Madness (3:38) Won’t Let You Down (3:31) Changed Man (4:02) A Light In Me (3:10) Somber (4:12) Dancing With The Devil (3:37) Afterburn (3:40)
Musicians:
Scott Stapp (Creed): vocals Ron “Bumblefoot” Thal: guitars Jon Votta: guitars John Moyer: bass Vince Votta: drums
Geplaatst door Vera op woensdag 19 april 2017 - 16:34:26
