In volle coronacrisis bracht Paradise Lost in mei 2020 het album ‘Obsidian’ uit, een groot succes dat bovenaan jaarlijsten prijkte bij menige metalfan. Vanwege de ban op reguliere live shows, besloten ook deze iconen van gothic/doom/death metal iets te doen wat ze nooit gedacht hadden te (hoeven) doen: een show spelen zonder publiek. Dat gebeurde op 5 november 2020 in The Mill Nightclub, een tot nachtclub getransformeerde uitgerangeerde molen. Paradise Lost heeft er jarenlang zijn repetitieruimte gehad. Heel vertrouwd terrein in de nabijheid van hun thuisstad Yorkshire dus.
De iconische band kan beschouwd worden als de grondleggers van doom, gothic en death metal, maar heeft in de 33 jaar van zijn bestaan menigmaal buiten de lijntjes van het genre gekleurd. Zo was er een periode dat new wave, synth pop en dansbaarheid zich aandiende in het oeuvre. De laatste jaren is het vijftal teruggekeerd naar een zwaardere doomy aanpak. Tijdens dit concert worden alle periodes betrokken bij de setlist van 16 nummers, maar toch is de show een coherente belevenis met als hoofdkenmerk de donkere kant van het bestaan. Ruim een uur en een kwartier geeft men het beste van zichzelf, met een hele reeks hits waarbij men dikwijls de titelsong kiest, en/of de songs waarvoor videoclips gemaakt zijn en die dus bekender zijn bij het grote publiek.
De aanpak van het gebeuren is sober. De muzikanten spelen erg geconcentreerd en vurig, badend in stripped down witte schijnwerpers. De belichting van een oefenruimte, zo lijkt het wel. Zelf is iedereen in het zwart gekleed. Het geluid is zeer goed – opname van de blu-ray geregisseerd door Ash Pears, gemixt door Les Smith en gemastered door Jaime Gomez Areliano. Er is alleen een korte stilte tussen de songs en er wordt niet gepraat of gepretendeerd dat er contact met het publiek is.
Een bloemlezing uit de meeste albums volgt, van start gaande met ‘Widow’ uit het doorbraakalbum ‘Icon’. Zo plukt men uit bijna elke schijf wel een pareltje. We waren natuurlijk extra uit op de live première van songs uit de nieuwe knaller ‘Obsidian’, want door de coronarestricties was dat nog niet eerder gebeurd. Al vroeg in de set is er het prachtige ‘Fall From Grace’, halverwege sluit ‘Ghost’ mooi aan bij de luchtigere gothic songs als ‘Shadowkings’ en ‘One Second’ en de avond eindigt vol doom en gloom met het beklijvende ‘Darker Thoughts’. Qua klassiekers komen we ook goed aan onze trekken, met het ruwe ‘Gothic’, ‘As I Die’ en het nog steeds kippenvel verwekkende ‘Embers Fire’ als ijkpunten. Naar het einde toe wordt het super doomy, met voortreffelijke uitvoeringen van ‘No Hope In Sight’, ‘Beneath Broken Earth’ en voorgenoemd ‘Darker Thoughts’. Zelfs ‘So Much Is Lost’ uit ‘Host’ daartussen spelen valt niet echt uit de toon. Als document van deze tijd is ‘At The Mill’ dan ook niet te versmaden. Het straalt een zekere kilte en isolatie uit, maar is tegelijkertijd een warmbloedige happening vol emotievolle muziek. Als bonusmateriaal is er drie kwartier Q&A met vragen van fans die op ludieke wijze door de voltallige band beantwoord worden en nog een kort sfeerbeeld van de soundcheck voorafgaand aan het concert.
Tracklist:
Widow (3:10)
Fall From Grace (5:40)
Blood And Chaos (3:55)
Faith Divides Us – Death Unites Us (4:21)
Gothic (5:07)
Shadowkings (4:48)
One Second (3:34)
Ghosts (4:32)
The Enemy (3:43)
As I Die (4:05)
Requiem (4:25)
No Hope In Sight (4:53)
Embers Fire (5:06)
Beneath Broken Earth (6:05)
So Much Is Lost (4:15)
Darker Thoughts (5:49)
Q & A with the band
Behind the scenes soundcheck
Musicians:
Nick Holmes: vocals
Greg Mackintosh: lead guitars
Aaron Aedy: rhythm guitars
Steve Edmondson: bass
Waltteri Väyrynen: drums
Geplaatst door Vera op donderdag 22 juli 2021 - 14:25:45
Al vijftien jaar is de opmars van de wolven uit Saarbrücken aan de gang en niet te stuiten. Het voorgaande album ‘The Sacrament Of Sin’ kwam uit in de zomer van 2018 en vervolgens had het vijftal het nog geruime tijd druk om alle fans ter wereld te betrekken in hun metalmis. Nadat dit noodgedwongen een halt toegeroepen werd door de coronacrisis, zonderde gitarist Matthew Greywolf zich af in zijn studio om het negende evangelie neer te schrijven. Voor het eerst sinds het debuut verraadt de titel ‘Call Of The Wild’ ons niet dat de band meestal teksten met een kwinkslag naar religie schrijft. Het is eerder bedoeld als een schreeuw om ‘uit je kot’ te komen en deze zomer eens flink los te gaan.
Geheel terecht, want wie amuseert zich niet bij een wervelende Powerwolf show wanneer zanger Attila de metal ceremonie leidt tot de laatste rijen meebrullen op de vlotte songs? Het recept is gekend: de opzwepende opener ‘Faster Than The Flame’ barst bombastisch en groots opgezet los en we weten meteen waar Powerwolf voor staat. Heel catchy melodieën, koorzang, orgel, strakke drums, orkestratie en spetterend gitaarwerk, dit alles als basis voor de verhalende frontman. Ook al is de muziek vlot, direct en opgewekt, toch is er nagedacht over de teksten. Ditmaal groef men diep in mythes en legenden – meestal wel met religie en weerwolven als thema – en zo gaat het swingende ‘Beast Of Gévaudan’ over een beest dat nooit gevonden werd en staat Roemeense folklore centraal in het pakkende, mediumtempo ‘Varcolac’.
Net als op het voorgaande album is er een ballade. ‘Alive Or Undead’ is een meeslepende song die live het samenhorigheidsgevoel zal doen toppen, daar zijn we zeker van. ‘Glaubenskraft’ – het Duitse nummer van de plaat – heeft voor de verandering het erg ernstige onderwerp van kindermisbruik door de clerus en blijft dan ook vrij plechtig. ‘Blood For Blood (Faoladh)’ heeft Ierse roots en wordt opgesmukt met traditionele Ierse instrumenten en verhalende zang. Bovenal is deze aanstekelijke power metal met een vleugje mystiek het perfecte middel om enig escapisme te verzekeren. Fans van weelderig uitgedoste power metal in de trant van Sabaton, worden op hun wenken bediend en zo zal ‘Call Of The Wild’ alvast geen roep in de woestijn zijn wanneer de deuren naar de vrijheid geopend worden.
Tracklist:
Faster Than The Flame (4:08)
Beast Of Gévaudan (3:31)
Dancing With The Dead (4:05)
Varcolac (3:52)
Alive Or Undead (4:23)
Blood For Blood (Faoladh) (3:11)
Glaubenskraft (3:56)
Call Of The Wild (3:39)
Sermon Of Swords (3:18)
Undress To Confess (3:31)
Reverent Of Rats (2:54)
Musicians:
Attila Dorn: vocals
Matthew Greywolf: guitars
Charles Greywolf: guitars, bass
Falk Maria Schlegel: organ, keyboards, piano
Roel van Helden: drums
Geplaatst door Vera op woensdag 21 juli 2021 - 11:20:26
Voor ‘Land Of Darkness’ leggen we ons lot in handen van een Griek die in 2018 naar Schotland trok en van daaruit zijn tweede Winter Eternal album ‘Realms Of The Bleeding Shadows’ uitbracht. Dit soloproject wordt geleid door Stelios Makris, maar als melodieuze black metal entiteit gaat hij als Soulreaper door het leven. Hij is zowel door Zweedse black metal (Dissection, Gates Of Ishtar, Vinterland) beïnvloed, maar ook de Helleense strekking uit de jaren negentig (Rotting Christ, Varathron en Necromantia) en de Noorse voortrekkers als Ulver, Satyricon en Windir, maakten een onuitwisbare indruk op de man. Echt jaren negentig stuff dus. Met de jaren evolueerde Winter Eternal naar een eigen stijl.
Die is op dit derde album ‘Land Of Darkness’ knap uitgewerkt in negen songs. De grimmige bast van black metal zegeviert, maar wordt altijd gesublimeerd door melodieuze gitaarmelodieën die er doorheen meanderen. Zo verkrijgt Winter Eternal een stijl die ruw, maar toegankelijk is. Luister maar hoe men in opener ‘Crossing The Blackiest Skies’ meteen alle remmen losgooit, maar toch is het de op en neer gaande gitaarmelodie die je houvast biedt. De krijsende zang is voldoende gearticuleerd om meestal verstaanbaar te zijn. Bovendien kruidt onze protagonist de meeste songs met mooie tokkelende intermezzo’s en in ‘The Illusive Wings Of Death’ en ‘Lord Of False Reality’ zelfs vrij sensitieve gitaarsolo’s.
De muziek is episch en emotioneel. Het was ook een goed idee om het kalmere ‘Crown Of Stars’ te voorzien van viool en cello. Enkele songs later komt gastmuzikant Matthew Dakoutros weer aan bod op cello en viool in het instrumentale ‘Shaped By Grief’ dat zoals de titel doet vermoeden erg weemoedig is. En de goden van weleer mogen natuurlijk ook niet vergeten worden. Om dat te illustreren eindigt het album met ‘Dawn Of Flames’, een cover van Gates Of Ishtar. Op ‘Land Of Darkness’ wordt niet gekozen voor vernieuwing, maar weet men het vroegere mysticisme en de knappe melodieën uit het majestueuze black metal verleden in een welluidend hedendaags jasje te gieten. En dat is een plezier om naar te luisteren.
Tracklist:
Crossing The Blackest Skies (4:06)
Land Of Darkness (4:41)
The Illusive Wings Of Death (5:14)
Lord Of False Reality (4:03)
Crown Of Stars (4:55)
Faded To Silence (3:35)
Isolation (4:22)
Shaped By Grief (2:07)
Dawn Of Flames (Gates Of Ishtar cover) (6:44)
Musicians:
Soulreaper: all vocals and instruments
Guest:
Matthew Dakoutros: violin & cello track 5
Geplaatst door Vera op dinsdag 20 juli 2021 - 19:12:25
Reageren is uitgeschakeld
zondag 18 juli 2021
SUBWAY TO SALLY: Eisheilige Nacht - Back To Lindenpark (DVD)
Subway To Sally werd begin jaren negentig opgericht in het kunstminnende Potsdam nabij Berlijn. Hun muziek is een mix van rock, folk, gothic, middeleeuwse invloeden en metal. De band gebruikt tal van authentieke folk instrumenten, zingt in de Duitse taal en hoort thuis in de levendige Duitse folk scène.
Sinds de oprichting bracht Subway To Sally dertien albums en verscheidene live registraties uit. Het werd een traditie om jaarlijks op 30 december samen met de fans te vieren in zaal Lindenpark in Potsdam. Sinds 2009 werd dit uitgebreid naar andere locaties, met de inbreng van vele speciale bijdragen van soortgelijke bands. Het jaarlijkse Eisheilige Nacht feest was in 2020 onmogelijk wegens de pandemie, maar de zevenkoppige formatie organiseerde wel een speciale lockdown live gebeurtenis om in contact te blijven met de fans. Ze keerden terug naar zaal Lindenpark en namen de show op. Deze wordt nu uitgebracht op verschillend formats (CD, DVD, blu-ray, vinyl, digitaal).
De show vangt aan met ‘Messias’ en ’Königin Der Käfer’, twee songs uit hun meest recente album ‘Hey!’. Daarna doet de band een greep uit eigen oeuvre, maar liefst 28 songs komen aan bod, al zijn daar ook songs bij van de bands die te gast waren. Zo treden Birgit en Saskia van Schandmaul aan, wanneer het Schandmaul nummer ‘Dein Anblick’ gespeeld wordt. Wat volgt is de première van ‘Kleid Aus Rosen’. Saltatio Mortis is van de partij tijdens enkele songs, waaronder ‘Sie Tanzt Allein’. Chris Harms van Lord Of The Lost zingt ‘Drag Me To Hell’. De video hiervan toont beelden van Harms, zingende in isolatie, terwijl je de band ernaast ziet optreden op het podium. Ook Feuerschwanz, Patty Gurdy en Major Voice zijn even van de partij. Wegens de omstandigheden is dit een show die toch net iets anders is dan gewoonlijk, zodat de fans – die voornamelijk uit Duitstalig gebied afkomstig zijn – hierbij een onderhoudende momentopname van deze tijden kunnen aanschaffen.
Tracklist:
CD 1:
Intro
Messias
Königin der Käfer
Unsterblich
Imperator Rex Graecourm
Dein Anblick
Kleid Aus Rosen
Das Elfte Gebot
Sieben
Kalte Winde
Minne (Faun version)
Henkersbraut
Falscher Heiland
Tanz auf dem Vulkan
CD 2:
Drag Me To Hell
Island
Kein Meer Zu Tief
Arme Ellen Schmitt
Eisblumen
Sie tanzt allein
IX
Veitstanz (2014 version)
Grausame Schwester
Alles was das Herz will
Aufgewacht
Ausgeträut
Outro
Julia und die Räuber
Musicians:
Eric Fish: vocals
Ally Storch: violin
Ingo Hamppf: guitars
Bodenski: guitars, vocals, hurdy-gurdy
Simon: guitars, vocals
Sugar Ray: bass
Simon Michael: drums
Guest appearances:
Chris Harms (Lord of the Lost) vocals in ‘Drag Me To Hell’
Members of Saltatio Mortis, Feuerschwanz, Schandmaul,…
Major Voice, Patty Gurdy
Geplaatst door Vera op zondag 18 juli 2021 - 14:57:41
