Wanneer een bandnaam voorafgegaan wordt door de naam van een muzikant kan je er gif op innemen dat de beste man aan het roer staat. In dit geval is de Italiaanse multi-instrumentalist Cristiano Filippini de motor van Flames Of Heaven. Hij studeerde rechten, maar koos voor de muziek en bracht eerder een drietal instrumentale albums uit en hield zich bezig met klassieke muziek. Nu ambieert hij een carrière in metal.
Symfonische power metal is het genre waarin dit debuut ‘The Force Within’ te categoriseren valt, maar wel een schijf die geen kitscherig gedoe vertoont, maar lekker weg hapt als opknapper in deze tijden. Hij verzamelde een keur aan adequate muzikanten om zich heen, zoals Temperance zanger Marco Pastorino en stergitarist Michele Vioni. Drummer Paolo Caridi mag dan weer geen onbekende meer zijn voor fans van Geoff Tate en Hollow Haze.
Meer dan een uur melodieuze power metal vangt aan en eindigt met een symfonisch sfeermoment, maar al vlug wordt het een aangename zit met uitstekende energieke tracks met beheerste zang en superieur gitaarwerk als ‘We Fight For Eternity’, het vlotte ‘Far Away’ en het mediumtempo ‘Against The Hellfire’. Van gevoelige ballades dien je ook te houden, want met ‘Always With You’, ‘Finding Yourself’ en ‘Missing You’ komt de sensitieve kant aan bod. Vrees niet, intussen krijgen we ook genoeg uptemposongs te horen, die meestal keyboards als basis en intro hebben, maar later open bloeien tot aanstekelijke power metal met flitsend gitaarspel. Na dit uitstekende debuut ligt het bedje dan ook gespreid voor Filippini om ook in de metal scene beroemdheid te vergaren.
Tracklist:
The Force Within (1:44) We Fight For Eternity (6:47) Far Away (5:41) Against The Hellfire (6:05) Always With You (5:35) Dying For Love (5:26) Finding Yourself (5:27) Lightning In The Night (5:37) Missing You (6:04) Moonlight Phantom (5:00) The Angel And The Faith (6:49) Ab Angelis Defensa (2:09)
Missing You (acoustic version) (CD bonus track) (6:13)
Musicians:
Marco Pastorino: vocals Cristiano Filippini: guitars, keyboards, orchestrations Michele Vioni: guitars Giorgio Terenziani: bass Paolo Caridi: drums
Gitarist David Andersson, hoofdcomponist van Soilwork, liep al enige tijd rond met het idee om een lange, epische track te schrijven, naar het voorbeeld van ‘Supper’s Ready’ van Genesis. Een opmerkelijke wens, daar Soilwork wel algemeen bekend is, maar volgens hem toch altijd een beetje ondergewaardeerd bleef.
De kerntrack van deze EP ‘A Whisp Of The Atlantic’ is dan ook een meer dan zestien minuten durende muzikale reis die introvert aanvangt met piano en zang, maar later monumentale riffs laat weerklinken. Dit is ongetwijfeld de meest ambitieuze en progressieve track die de band ooit bracht, inclusief een bedachtzame passage waarin zelfs in de verte trompet weerklinkt. Ruwe zangpartijen gaan door merg en been, maar in serene schoonheid wordt ten slotte geëindigd. Dit progressieve jasje past hen als gegoten.
Deze track over aliënatie zet ons aan het denken, maar in de volgende kortere songs als ‘Feverish’, ‘Desperado’ en het groovende catchy ‘Death Diviner’ gaat het er heftig aan toe met flink wat ruwe zang, donderende drums en gierend gitaarwerk. Het vlot rockende ‘The Nothingness And The Devil’ bevat uitwaaierende gitaarklanken die eerder hemels dan duivels klinken. De rode draad doorheen deze EP is de nood van de mensheid om tot iets beters dan religie te komen om de wereld te laten overleven. Een verrassende, maar verbluffend goede zet van deze Zweden!
Tracklist:
A Whisp Of The Atlantic (16:31) Feverish (5:55) Desperado (3:44) Death Diviner (5:06) The Nothingness And The Devil (5:36)
Musicians:
Björn ‘Speed’ Strid: vocals David Andersson: guitars Sylvain Coudret: guitars Sven Karlsson: keyboards, piano Bastian Thusgaard: drums
Geplaatst door Vera op zaterdag 05 december 2020 - 13:14:21
Thrudvangar! Al bijna twintig jaar staan ze als een rots in de branding in de Duitse Viking metal scene, maar nu was het wel een tijdje geleden dat we iets van hen hoorden. Sinds 2013 om precies te zijn, want toen kwam het vorige album ‘Tiwaz’ uit via Massacre. De band is nu toch teruggekeerd naar de bron en scoorde voor dit zesde studioalbum ‘Vegvísir’ een deal met terug een heidens label, namelijk Trollzorn Records.
De lange afwezigheid heeft zijn redenen. We merken twee nieuwe gitaristen in de bezetting: Sebastian Rasch en Daniel Stromayer. Zij leveren puik werk af, zowel de strakke riffs als de ornamenten (weinig echte solo’s, maar solide) zijn nog steeds stoer, maar ook aanstekelijk. Zanger Matthias Träbert hanteert een ruwe grunt, enigszins vergelijkbaar met Johan Hegg (Amon Amarth). Enig origineel lid dat overgebleven is, is oervader Torsten Schildhauer achter de drums. De band neigt eerder naar melodieuze death/black metal dan naar pure black metal, maar de Duitse teksten zijn zo mythologisch als maar kan zijn. Het is een waar feest voor de Viking metal fan die van enige ruwheid geniet, maar toch de bomen door het bos wil zien. Geen tierlantijntjes of folk instrumenten, maar recht door zee als rechtgeschapen strijders.
Mooi verzorgd ook, want na de sfeervolle intro barst het geweld los in ‘Wächter Der Brücke’, maar we horen ook meteen een zeker epische inslag, nog versterkt door koren in meerdere songs. Niet overdadig of in elk nummer, want dit blijft een wilde metalen gebeurtenis, laat dat duidelijk zijn. Om helemaal in de sfeer te komen is er ook nog een videoclip gemaakt voor het woest verhalende ‘Siegvaters Maid’, tekstvideo’s voor het hectische ‘Sturm Aus Eisen’ en het stugge, strakke ‘Fardrengir’ en als besluit een weemoedig clean gezongen lied (‘Alles Was Bleibt’) dat barst van trots en bombast, maar heerlijk heidens klinkt. Wie Viking metal mist op de podia, schaft zeker vlug dit album aan, want er is absoluut niets op aan te merken. Uren luisterplezier verzekerd! .
Tracklist:
Vegvisir (1:05) Wächter Der Brücke (4:25) Jörmungandr (5:14) Ran (5:14) Hravnagud (3:59) Fenrirs Brut (4:26) Siegvaters Maid (4:26) Sturm Aus Eisen (3:32) Für Die Ewigkeit (4:40) Fardrengir (3:22) Alles Was Bleibt (5:22)
Musicians:
Matthias Träbert: vocals Sebastian Rasch: guitars Daniel Stromayer: guitars Gunther: bass Torsten Schildhauer: drums
Geplaatst door Vera op donderdag 03 december 2020 - 23:48:07
Heri Joensen kent iedereen natuurlijk als bezieler van de progressieve folk/Viking band Týr, afkomstig uit de Faeröer Eilanden. In 2019 bracht men nog het meest recente album ‘Hel’ uit. Maar elke muzikant voelt wel eens de behoefte om ook iets anders te gaan doen. De gelegenheid bood zich aan nadat Heri de Tsjechische zangeres Viktorie Surmová (Bohemian Metal Rhapsody) ontmoet had. Het klikte en de laatste jaren werd er hard gewerkt aan dit debuutalbum ‘The Light Within’.
De dertien songs op dit album zijn afwisselend genoeg om te boeien, maar de muziekstijl is eerder symfonische (pop)rock en metal met veel vrouwelijke zang – en af en toe een streepje voor Heri – in de trant van Epica, Nightwish en Delain. Het is de bedoeling om een toegankelijk album aan een breder publiek te kunnen presenteren en daar is men zeker in geslaagd. De meestal hoge, maar aangename zang van Viktorie is de grote blikvanger, maar ook de professionele orkestrale arrangementen - door Heri in samenwerking met Lars Vinther – en uiteraard het kenmerkende gitaarspel van Joensen, spelen een grote rol in de compacte songs die nooit de vijf minuten overschrijden.
Met een weemoedig, symfonisch intro glijdt men dit muzikale avontuur tegemoet en meteen met de single ‘Reveal The Light Within’ weet je dat er ingezet wordt op catchy songs, want dit is een oorwurm van jewelste. Dit wordt echter met grote zorg gedaan, want er is een mooie zweverige passage en de sound van Týr schemert er compositorisch toch ergens doorheen. In ‘Like The River Flows’ wordt de heldere vrouwenzang gecontrasteerd met ruwe inbreng van Heri. Over afwisseling gesproken: het rockende ‘Fire And Wind’ wordt gevolgd door een gevoelige ballade ‘Desire’. ‘The City Of Winds’ is dan weer verhalend en later komt er een stuk cleane zang van Joensen in voor. Ook eerder een ballade is ‘Emptiness (Is No More)’ en het bijzonder hoog gezongen ‘The Selkie’. Bijna elke song is voorzien van een spetterende gitaarsolo en naar het einde toe gaat Joensen zelfs helemaal los in zijn vingervlug neoklassiek gitaarspel, maar daar hebben we zeker niets op tegen! ‘Downfall’ en ‘Lost In Time’ zijn daardoor de songs waarin de meeste Týr sound zit, maar dat komt ook omdat men op die typische manier samen zingt in deze tracks. ‘Lost In Time’ zelfs a capella, maar daarna wordt het weer zo’n oorwurm die onweerstaanbaar is. Zo werd ‘The Light Within’ toch een album waar we veel plezier aan beleven en dat is in conjunctie met de bedoeling van de band die een positieve boodschap wil meegeven aan de luisteraar. De muziek is van een lichtere vorm dan Týr, meer symfonisch en female fronted en alzo voldoende anders om als nieuwe band gelanceerd te worden. Alle songs werden trouwens geïnspireerd door beeldende kunst en sculpturen en dat is een originele aanpak waar we dieper op ingaan in ons komende interview.
Tracklist:
Rendition (1:37) Reveal The Light Within (4:22) Like The River Flows (4:27) Fire And Wind (4:03) Desire (3:19) The City Of Winds (3:15) The Selkie (Kópakonan) (3:22) Until It Rains Again (3:28) Emptiness (Is No More) (3:57) Cages Of Rage (4:51) Downfall (4:11) Lost To Time (3:49) Deconstruction (2:33)
