Twee jaar na ‘Lionheart’ heeft het in Oostenrijk gevestigde Serenity een opvolger klaar met een volgend historisch thema. De zevende worp van deze symfonische power metalband werd ‘The Last Knight’ gedoopt en dat slaat op de Romeinse keizer Maximiliaan I, welke ook een grote invloed had op het gebied dat nu Oostenrijk is.
Uiteraard leent het leven van deze heerser zich tot een ideale voedingsbodem voor de epische edoch energieke aanpak van dit viertal. Samen met nieuwe producer Sascha Paeth vereeuwigden ze elf nieuwe songs vol grandeur. Daar hoort natuurlijk een filmisch intro bij, waarna ‘Invictus’ zijn glorieuze titel alle eer aan doet. Snelle power metal is dit, met de verhalende, warmhartige zang van Georg Neuhauser, een aanstekelijk refrein en een vurige gitaarsolo. Het strakke ‘Set The World On Fire’ ging aan het album vooraf als videoclip.
Songs als ‘Keeper Of The Knights’ en ‘Souls And Sins’ (dat we ook in akoestische versie vinden op de speciale editie) spreken meteen aan en kan men situeren tussen Kamelot en Firewind. ‘My Kingdom Comes’ is een favoriet vanwege zijn oosters tintje en incidentele grunts. Soms worden de songs verfraaid met folk melodieën, zoals in ‘Queen Of Avalon’ en het voortvarende ‘Wings Of Pride’. Een rustig moment wordt geboden tijdens ‘My Farewell’, terwijl ‘Call To Arms’ de grote apotheose is, met massieve koren en bombast. Serenity lijkt steeds beter te worden en zo is ‘The Last Knight’ een album geworden dat bij elke power metalfan zal aanslaan.
Tracklist:
The Last Knight (2:03) Invictus (4:19) Set The World On Fire (4:26) Keeper Of The Knights (4:43) Souls And Sins (4:39) My Kingdom Comes (4:33) Queen Of Avalon (4:32) My Farewell (4:54) Down To Hell (4:40) Wings Of Pride (4:04) Call To Arms (4:22)
Bonus track:
Souls And Sins (acoustic version) (4:36)
Musicians:
Georg Neuhauser: vocals Chris Hermsdörfer: guitars, growls Fabio D’Amore: bass, guitars, vocals Andreas Schipflinger: drums, vocals
Telkens Mystic Prophecy een album uitbrengt zijn wij verbaasd hoe de band ons toch altijd weer kan overtuigen met een klassieke mix van pure heavy metal vol epische flair en daadkracht. Dat gebeurt nu voor de elfde keer met het nieuwe album ‘Metal Division’. Niets nieuws onder de zon en niet gespeend van enige clichés, maar o zo solide en onderhoudend. De sterkte van deze band blijft het schrijven van sterke songs, ingezongen door RD Liapakis met zijn lichthese krachtige stem. Bovendien kunnen we niet genoeg krijgen van het spetterende gitaarwerk van Markus Pohl en Evan K.
En ‘Metal Division’ is een heerlijk manifest van hoe degelijke (Duitse) metal hoort te klinken. Na het vorige album ‘War Brigade’ en de verzameling covers op ‘Monuments Uncovered’ heeft een stabiele bezetting het vijftal geïnspireerd tot elf compacte, maar indrukwekkende songs. Tijdens de creatie van de nieuweling speelden ze ook nog op talrijke Europese festivals en toerden onverzadigbaar verder. Het debuut bij een nieuw label is dan ook een sterk album geworden, dat opent met het titelnummer vol dynamiek, met een episch gevoel à la Dio. Flitsende solo’s op een stampend ritme worden over de luisteraar uitgestrooid tijdens ‘Eye To Eye’. Mystic Prophecy heeft ook een patent op vlotte refreinen, wie zich kan inhouden om mee te zingen tijdens ‘Hail To The King’ mag de hal verlaten. En wat te denken van het onweerstaanbare gitaarmelodietje in ‘Here Comes The Winter’? Lieflijk, in tegenstelling tot de duistere oorlogssfeer in ‘Curse Of The Slayer’ waarin zowel een sensitieve als een vurige solo de aandacht opeist. Een andere oorwurm is ‘Die With The Hammer’, aan de titel merk je al dat meebrullen met ‘Die! Die!Die’’ eraan zit te komen. We blijven die Manowar invloeden leuk vinden. Buiten de heroïek van deze Amerikaanse band, valt er veel te genieten op ‘Metal Division’, zodat dit ook verplichte aanschaf wordt voor fans van Nevermore en Brainstorm. Super! Het jaar begint alvast goed voor Mystic Prophecy met een korte EU tour met Mob Rules!
Tracklist:
Metal Division (3:29) Eye To Eye (4:16) Hail To The King (3:44) Here Comes The Winter (5:13) Curse Of The Slayer (3:54) Dracula (3:22) Together We Fall (3:40) Die With The Hammer (3:58) Re-Incarnation (3:55) Mirror Of A Broken Heart (3:44) Victory Is Mine (4:10)
Musicians:
Roberto Dimitri Liapakis: vocals Markus Pohl: guitars Evan K: guitars Joey Roxx: bass Hanno Kerstan: drums
Geplaatst door Vera op zaterdag 01 februari 2020 - 15:59:51
Uit San Francisco (VS) komt het mysterieuze avant-garde gezelschap Lotus Thief onder leiding van ex-Botanist zangeres/multi-instrumentalist Bezaelith. ‘Oresteia’ is het derde album, nadat zij zich op ‘Rervm’ (2014) en ‘Gramarye’ (hun Prophecy debuut - 2016) al laten kennen hadden als post black metal band welke zeer veel atmosferische passages in de muziek verwerkte.
Dat is nog verder uitgewerkt op dit nieuwe album waarbij grote contrasten in de muziek, esoterische vrouwenzang en post rock floreren. Ditmaal koos men de epische trilogie van de Griekse schrijver Aeschylus als inspiratiebron voor teksten en muziek. Het eerste nummer ‘Agamemnon’ vormt met zijn acht minuten speelduur al een mooie blauwdruk van de muziek. Ingetogen muziek wordt omarmd door omfloerste vrouwenzang, heel sereen. Heel atmosferisch met zwevende toetsenpartijen en oorstrelende gitaren, tot er een eruptie volgt die uitmondt in verschroeiende schreeuwzang tijdens een wilde passage. Dat zijn dan de (schaarse) zwartgeblakerde momenten.
Dit komen en gaan van introvert naar ‘alle duivels los’ is het puik werkende contrast op dit album. Korte songs – soms niet meer dan een instrumentale zwevende passage – worden afgewisseld met behoorlijk lange composities. Soms wordt dit verfraaid door wat vioolklanken (‘Sister In Silence’), andermaal is het heftige fragment chaotisch en ongemakkelijk (‘The Furies’) maar de instrumentale uitvallen zijn stuwend en rockend. Meermaals bedachten we dat fans van Alcest en Lantlos dit zeker eens aan een luisterbeurt moeten onderwerpen. Het geheel wordt nog wat donkerder gemaakt door doomachtige passages, maar dat zit eerder in het gevoel dan dat we traditionele doom riffs horen. De engelachtige vrouwenzang is prachtig uitgevoerd en het evenwicht tussen atmosferisch en verwoestend is op een intense manier verwerkt tot een coherent album met duidelijke post rock invloeden, dat vooral heel sfeervol is. De passages met door merg en been gaand black metal gekrijs zijn eerder schaars, maar daarom des te effectiever. Simultaan wordt ook het eerste album ‘Rervm’ door Prophecy opnieuw uitgebracht.
Tracklist:
Agamemnon (8:02) Banishment (2:13) Libation Bearers (8:17) Woe (3:16) The Furies (6:48) Reverence (0:54) Sister In Silence (5:59) The Kindly Ones (2:54)
Op deze split slagen twee eminente muzikanten uit de Duitse black metalscène de handen in elkaar voor een ravissante splituitgave. Sun Of The Sleepless is het oorspronkelijke black metalproject van Schwadorf (Empyrium, The Vision Bleak) dat in 2017 nog een grootse comeback maakte met ‘To The Elements’. Cavernous Gate is een nieuw project van SK (Alsvartr), medeoprichter van Helrunar.
Schwadorf schreef vijf songs onder de noemer ‘The Lure Of The Nyght’. Duitstalige expressionistische schrijvers en werken uit de romantiek werden (deels) vertaald als tekstuele bagage. Zo wordt de brug geslagen tussen Empyrium en Sun Of The Sleepless, want de drie kortere songs zijn erg sfeervol en akoestisch met ambient/neofolk timbre. Prachtig is het gebruik van hammered dulcimer, wat vooral in ‘Kristall’ tot een prachtige verrassing leidt. De lange songs ‘The Lure Of The Nyght’ en To The Moon On Summer Eves’ laten deze introverte passages telkens contrasteren met zwartgeblakerde uitvallen, maar dan wel met onovertroffen Schwadorf stempel. Dat betekent klasse!
De muziek van SK’s Cavernous Gate sluit mooi aan bij dit: doom/death metal met een soundtrackachtig aura. De ingetogen orgelklanken van ‘Seclusion’ zijn een vrijgeleide tot langere songs, waarin het tempo overwegend traag is. De verstaanbare deathgrom van SK wordt in ‘Those Who Walk The Fog’ afgewisseld met serene cleane zang tijdens momenten van introspectie. Het zompige geluid van de gitaren – op regelmatige basis flink opgestookt door vurige gitaarsolo’s – heeft een akelig randje, een gevoel dat zich uitspreidt over de resterende twee lange composities. Ook een band om in de gaten te houden!
Tracklist:
Sun Of The Sleepless:
Wovon Wölfe Träumen (2:48) The Lure Of The Nyght (8:38) Fall Of The Lonesome (2:45) To The Moon On Summer Eves (6:28) Kristall (2:41)
Cavernous Gate:
Seclusion (1:26) Those Who Walk The Fog (5:45) Amongst Decayed Grass (9:16) A Pale Shimmer In The Dark (8:29)
Musicians:
Schwadorf (Markus Stock – Empyrium, The Vision Bleak)
Alsvartr (SK – Helrunar)
Geplaatst door Vera op zondag 22 december 2019 - 15:17:00
