We herinneren ons de vorige albums van Unreqvited als zwaar op de maag liggende, intense catharsisschijven, waarbij fraaie instrumentale muziek doorkliefd werd met verschroeiend, monotoon gekrijs zonder woorden. De wortels van dit Canadese eenmansproject situeren zich in black metal – ook nu nog – maar invloeden van post rock, ambient en nu ook soundtracks zijn dit heerschap niet vreemd. ‘Mosaic I’ was een uiting van opperste vreugde, ‘Mosaic II’ bundelde alle ellende in de wereld. En dan was er ook nog een orkestraal getint album ‘Empathica’ eind 2020.
Aangezien de werkethiek hoog ligt, verschijnt anderhalf jaar na ‘Mosaic II’ het zesde studioalbum ‘Beautiful Ghosts’. Daarop heeft men zich laten inspireren door de liefde, geen gebruikelijk thema in dit soort muziek. Passie en devotie staan centraal, een muzikaal pleidooi over deze toestand vol dwaze verliefdheid en overgave valt ons ten deel. Dat betekent dat dit album ook lichtere en zelfs opgewekte passages vertoont. Al moet je dat bij Unreqvited wel met een korrel zout nemen natuurlijk.
In ieder geval is deze schijf iets overzichtelijker, al zijn de lange epossen nog in de meerderheid. En ja, daar weerklinkt vanaf opener ‘All Is Lost’ weer die monotone schreeuw als een soundtrack bij ‘De Schreeuw’ van Munich, maar ditmaal eerder op de achtergrond gemixt. En… sommige songs bevatten ook cleane zang (denk aan dromerige Alcest), dat is toch wel een verbetering, zelfs al blijven ook deze stukken verstoken van tekst. Sfeer opbouwen, daar gaat het hier dus om, met acceleraties die black metal alle eer aandoen, maar ook met zweverige passages die kunnen doorgaan voor een vredige natuurdocumentaire. Het blijft allemaal een beetje wazig, maar fraaie leads, piano en zwevende synthesizers, alsook enige orkestratie maakt dit alles minder fundamenteel dan voorheen en dat is zeker een stap in de goede richting.
Tracklist:
All Is Lost (5:17)
Autumn & Everley (7:07)
Reverie (5:17)
Funeral Pyre (7:33)
Cherish (2:26)
Beautiful Ghosts (9:26)
All Is Found (5:20)
Musicians:
(Chinese letter) William Melsness: all vocals & instruments
Geplaatst door Vera op woensdag 11 augustus 2021 - 17:37:16
Reageren is uitgeschakeld
maandag 09 augustus 2021
BOTTOMLESS: Idem
Release: 2021-07-16 Style: doom metal Label:www.spikerot.com / All Noir Website: / Facebook:https://www.facebook.com/Bottomlessdoom Country: Italy Playing Time: 46:47 Cat. N°: Review by: Vera Translated by: Vera Rating: 8/10
English:
Nederlands:
Traag gespeelde heavy metal met Black Sabbath als grote voorbeeld: dat is waar Bottomless zich aan spiegelt om een titelloos debuutalbum af te leveren op het Italiaanse Spikerot label. Het trio heeft ook Italiaans bloed door de aderen stromen en weet een vintage sfeer met occult randje te presenteren in negen eigen composities en een bonus track. De muzikanten spelen ook in andere bands als Messa en Assumption en beheersen hun instrumenten prima.
Dit debuut is dan ook erg verdienstelijk. ‘Monastery’ begint met gitaarwerk dat wel van Jimi Hendrix lijkt te zijn, maar zet spoedig definitief koers naar de zinderende doom riffs en lijzige cleane zang van Black Sabbath. De gitaarsolo’s van zanger Giorgio Trombino slingeren er welluidend doorheen en het geluid is warmhartig vintage. Bottomless verliest zich echter niet alleen in traagheid. Songs als ‘Centuries Asleep’ en ‘The Talking Mask’ zijn uptempo en bevatten vurig gitaarwerk, al is er altijd wel een griezelig occult fragment dat onderlijnt waar het hier om te doen is. Deze afwisseling van slepende en vluggere songs maken het album een rit die ons erg bevalt.
Elke song heeft bovendien charmante nuances, zoals een puike wah-wah solo in ‘Loveless Reign’, een beklijvend sereen stuk in ‘Ash’ en strak opzwepend in ‘Cradling Obsession’. Wie niet maalt om originaliteit en gewoon een lekker traditioneel doom metal album wil, zal hier niet van een koude kermis thuiskomen. Niet alleen Black Sabbath, maar ook Saint Vitus, Pentagram, Trouble en The Obsessed liggen ongeveer op dezelfde lijn als dit Italiaans trio dat zeker niet in een bodemloze put gaat vallen met dit visitekaartje.
Tracklist:
Monastery (4:44)
Centuries Asleep (4:47)
Bottomless (4:05)
The Talking Mask (4:25)
Ash (5:30)
Losing Shape (3:25)
Loveless Reign (5:33)
Vestige (4:34)
Cradling Obsession (5:20)
Hell Vacation (bonus track) (4:17)
Musicians:
Giorgio Trombino: vocals, guitars
Sara Bianchin: bass
David Lucido: drums
Geplaatst door Vera op maandag 09 augustus 2021 - 13:49:47
Er broeit al geruime tijd iets in de etnische underground. Zoals alles in deze wereld meer extreem begint te worden, zo stonden er inmiddels ook een aantal folkloristische gezelschappen op die wel heel ver gaan in zich inleven in de natuur, zodat we allerminst nog van metal kunnen spreken. Toch blijkt dit wel degelijk aan te slaan bij een deel van het volk dat zich liefhebber van het hardere genre noemt. Misschien is het de verwantschap met Noordse mythologie en Vikingen, misschien is het een interesse die gevoed wordt door series als Vikings, Britannia en meer van die dingen met een vleugje mystiek. Feit is dat authentieke folk niet alleen meer aanslaat bij geitenwollensokkenlui.
Het succes van Wardruna en Heilung is ook Napalm Records niet ontgaan en nu hebben zij hun eigen ontdekking in dat genre een contract aangeboden. Nytt Land komt ook uit het Hoge Noorden, maar in dit geval wel uit het onherbergzame Siberië. Met ‘Ritual’ zijn ze al toe aan hun zevende album. Het duo bestaat uit het echtpaar Anatoly ‘Shaman’ Pakhalenko en Natasha ‘Baba Yaga’ Pakhalenko die nog steeds in een onherbergzaam klein dorpje wonen. Hun muziek wordt geïnspireerd door de natuur die hun habitat is: oneindige wouden, dieren, zelfgemaakte en/of authentieke instrumenten, veel percussie, trommels en keelgezangen. De teksten gaan terug naar de Noordse mythologie en de Oude Edda geschriften.
Zelf noemen ze het ‘Shamanic Dark Folk’ en daarvan is het openingsnummer ‘Ritual’ meteen een perfecte blauwdruk. Heel dit album lijkt namelijk wel een ritueel en wanneer je de videoclip bekijkt kom je in een andere wereld terecht: de wereld van Nytt Land. Kraaien, raven en andere geluiden uit de natuur worden gemengd met veel tromgeroffel en eerie etnische zang, al zit er in de vrouwenzang altijd een Slavische weemoed. De volgende songs zijn sterk op repetitieve percussie geënt en ook de etherische keelgeluiden blijven prominent aanwezig. ‘Dead Man’s Dance’ brengt wat afwisseling, met fluitspel en tagelharpa (of talharpa, een lier met vier snaren, bespeeld met strijkstok) en mondharp. Ook in het tragere ‘Blood Of The North’ is een strijkinstrument te horen. De acht songs zijn vrij duister, zij leiden ons naar een spirituele wereld die je omarmt of verwerpt. Met een open geest de muziek ‘ondergaan’ is het beste, nadien kan je beslissen of dit aan jou besteed is of niet. Vandaar dat we er ook geen score op plakken. Het is heel goed gedaan in het genre, al blijven Wardruna en Heilung de toppers, maar daar moesten we in het begin ook aan wennen, dus misschien wacht ons nog een groeifase.
Een live registratie met publiek uit het pre-coronatijdperk, dat doet deugd! Sinds de eeuwwisseling heeft Swallow The Sun zich – met zeven studioalbums en ontelbare concerten – opgewerkt tot gerenommeerde melodieuze doom/death metal band uit Finland. Om het 20-jarig bestaan te vieren stond er in 2020 dan ook een uitgebreide Europese en Noord Amerikaanse tournee op de planning, te beginnen in Finland. Na tien shows ging de wereld echter op slot door de pandemie en werd alles afgelast.
Gelukkig waren er toen al opnamen gemaakt van de show in Helsinki, want daar was heel wat voorbereiding aan voorafgegaan. Die show vond plaats in de befaamde Tavastia-club op 26 februari 2020. De setlist was samengesteld uit verzoeken van fans over heel de wereld, zodat klassiekers als ‘Cathedral Walls’, ‘Don’t Fall Asleep’ en ‘Swallow (Horror Part 1)’ eilandjes van herkenbare schoonheid vormen in een zee van doom en gloom. Maar ook songs die live zelden aan bod kwamen – zoals ‘Here On The Black Earth’ en een verkorte versie van ‘Plague Of Butterflies’ - zijn te vinden op deze twee uur durende registratie die opgedeeld kan worden in een reguliere en een akoestische set.
Tijdens deze laatste wordt ‘Songs From The North II’ integraal gespeeld met een heus strijkkwartet en dat levert kippenvelmomenten op zoals het fragiele ‘Pray For The Winds To Come’. De band zet een spontane prestatie neer, ruwer en in de meeste gevallen zelfs intenser en beter dan de studioversies. Het feit dat dit live album niet echt gepland was, maakt dat alles heel naturel overkomt. Niemand had immers verwacht dat dit in zulke omstandigheden zou uitgebracht worden. Echter, pandemie of niet, na 20 jaar hard werken was het hoog tijd dat Swallow The Sun werk maakte van een degelijke live registratie om hun diepgravende kunst te vereeuwigen. Anderzijds vormt dit ook een brug tussen hun meest recente album ‘When A Shadow Is Forced Into The Light’ en een volgend, nieuw hoofdstuk. Het wachten wordt aldus verzacht met de beleving van dit hartverwarmende gebeuren in Helsinki waar alle troeven van het zestal werden uitgespeeld.
Tracklist:
DVD:
The Womb Of Winter (3:26)
The Heart Of A Cold White Land (4:52)
Away (5:37)
Pray For The Winds To Come (5:38)
Songs From The North (5:28)
66°50’N, 28°40’E (6:52)
Autumn Fire (6:08)
Before The Summer Dies (5:17)
Lost And Catatonic (7:13)
Empires Of Loneliness (11:50)
Falling World (5:09)
Cathedral Walls (7:22)
Plague Of Butterflies (7:05)
Don’t Fall Asleep (6:31)
Stone Wings (7:08)
The Giant (11:46)
Swallow (5:26)
Here On The Black Earth (5:44)
CD 1 & 2: idem
Musicians:
Mikko Kotamäki: vocals
Juha Raivio: guitars
Juho Räihä: guitars
Matti Honkonen: bass
Jaani Peuhu: keyboards, backing vocals
Juuso Raatikainen: drums
Geplaatst door Vera op zaterdag 07 augustus 2021 - 11:35:06
